سهمیه‌بندی بنزین در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سهمیه‌بندی سوخت در ایران''' از تاریخ ۶ تیر ماه ۱۳۸۶ آغاز گردید و هدف آن کاهش مصرف سوخت در کشور بوده استبوده‌است؛ به همین منظور برای تمامی خودرو‌ها در ایران کارت هوشمند سوخت صادر گردید و تمامی تلمبه‌های جایگاهها[[پمپ بنزین|جایگاههای سوخت]] مجهز به دستگاههایدستگاه‌های کارت خوانکارت‌خوان و پین پد شرکت اینجنیکو شدند. کنترل میزان برداشت برای هر کاربری با توجه به نوع کاربری مشخص شده بر روی کارت و جدول سهمیه‌ای است که از طریق مرکز داده سامانه هوشمند سوخت به جایگاههای کشور ارسال می‌گردد. این جدول برای هر نوع کاربری خودرو محدودیت‌ها و میزان سهمیه روزانه یا ماهانه آن را مشخص می‌کند و نرم افزار ترمینال با توجه به محدودیت‌های مشخص شده و سوختگیریهای قبلی کارت میزان قابل برداشت سوخت را در هر سوختگیری برای کاربر مشخص می‌نماید.{{مدرک}}

''کارت هوشمند سوخت'' که بیشتر با عنوان ''کارت سوخت'' شناخته می‌شود کارتی است از خانواده کارت‌های هوشمند تماسی که در ایران برای سهمیه‌بندی سوخت در [[پمپ بنزین|جایگاههای عرضه]] استفاده می‌گردد. بر روی این کارت‌ها اپلیکیشن‌هایی به منظور سهمیه‌بندی سوخت و همین‌طور پرداخت خرد در جایگاههای عرضه سوخت ایران نصب گردیده‌است. از آن‌جایی که تمامی تلمبه‌های جایگاه‌های سوخت در ایران مجهز به دستگاههای ترمینال ( کارت‌خوان و پین پد) می‌باشد، تمام خودروهایی که در ایران بخواهند در جایگاه‌ها سوخت بزنند می‌بایست از این نوع کارت داشته باشند.