منکسنوس (افلاطون): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Elahelakshmi (بحث | مشارکت‌ها)
پیوند داخلی
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب+تمیز (۶.۵): + رده:مکالمات‌های سقراط
خط ۱۰:
منکسنوس متوجه لحن طنزآمیز سقراط می‌شود و می‌گوید عادت تو همیشه این است که خطیبان شهر را ریشخند کنی؛ ولی خطابهٔ فردا دشوار است؛ چون خطیب وقت کافی ندارد. سقراط می‌گوید اگر بخواهیم [[آتن|آتنیان]] را در برابر [[اسپارت|اسپارتیان]] بستاییم و یا بر عکس، آن کار مشکل است وگرنه تعریف از آتنیان در برابر آتنیان وقت نمی‌خواهد. و در ضمن هر یک از آن خطیبان خطابه‌های بی‌شماری را از قبل به صورت آماده دارند. منکسنوس می‌گوید اگر از تو بخواهند می‌توانی خطابه‌ای بخوانی؟ می‌گوید آری چون من آن را از استاد خود [[آسپاسیا]] همسر [[پریکلس]] آموخته‌ام. در اینجا افلاطون طعنه‌ای به پرکلس می‌زند زیرا اشاره‌ای است به این قول مشهور که خطابه‌های مشهور پریکلس را همسرش آسپاسیا می‌نوشته‌است.
 
منکسنوس از سقراط می‌خواهد که خطبه‌ای را که از آسپاسیا شنیده‌است برای او بگوید. در اینجا باز ترفند سقراط مشخص می‌شود؛ زیرا پایبند [[دیالکتیک]] است و خطابه‌های طولانی را از قول خود نمی‌گوید بلکه آن را به دیگران نسبت می‌دهد. سقراط خطابهٔ خود را برای منکسنوس می‌خواند «در این خطابه، نخست از کسی که مرده‌است ستایش می‌کند؛ پس از آن به زندگان پند و اندرز می‌دهد و به بازماندگان آن مرحوم تسلیت می‌دهد و بدینسان نشان می‌دهد که وعظ و خطابه بسته به دانش نیست و کار آسانی است و هدف آن همانا خوشایندی مردم است.»<ref>تاریخ فلسفه، دکتر محمود هومن، ص ۲۱۳</ref>
 
== مطالعهٔ بیش‌تر ==
خط ۲۵:
 
== پانویس ==
<small>{{پانویس|اندازه=کوچک}}</small>
 
== منبعمنابع ==
* <small>{{یادکرد-ویکی|پیوند=http://en.wikipedia.org/wiki/Menexenus_(dialogue)|عنوان =Menexenus (dialogue)|بازیابی =[[۱۲ ژوئن]] [[۲۰۱۱ (میلادی)|۲۰۱۱]]}}</small>
 
[[رده:مکالمات افلاطون]]
[[رده:مکالمات‌های سقراط]]