فتح مکه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب (۶.۵): + رده:آسیا در دهه ۶۳۰ (میلادی)+رده:درگیریها در ۶۳۰ (میلادی)+رده:تاریخ مکه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰:
|یادداشت=
}}
'''فتح مکه''' به دست [[حضرت محمد(ص)]] و [[مسلمان|مسلمانان]] در سال [[۶۳۰ (میلادی)|۶۳۰ میلادی]] برابر [[٢۰ رمضان]] سال [[۸ (قمری)|هشتم هجری]] انجام گرفت.
== پیشینه ==
بر اساس قرارداد [[صلح حدیبیه]]، بت‌پرستان قریش و مسلمانان پیرو حضرت محمد(ص) حق شبیخون زدن به کاروان‌ها و قبایل یک‌دیگر را نداشتند؛ پس از گذشت هفده یا هیجده ماه از صلح حدیبیه دو قبیله [[بنی‌بکر]] و [[بنی‌خزاعه]] نبرد کردند. گروهی از بنی‌خزاعه به نزد [[حضرت محمد(ص)]] رفتند و شبیخون قبیله بنی‌بکر را با پشتیبانی سران قریش دانستند.
[[ابوسفیان]] مکه را ترک کرد و به مدینه رفت؛ تا پیمان صلح حدیبیه را دوباره برقرار کند؛ اما حضرت محمد(ص) به وی توجهی نکرد و حتی دخترش [[رمله]] همسر محمد، نیز او را از خود راند.<ref>مغازی واقدی ج ۲ ص ۷۹۲</ref>
=== اسلام ابوسفیان ===
[[ابوسفیان]] به همراه [[عباس پسر عبدالمطلب]] به نزد حضرت محمد(ص) رفت. ابوسفیان از اعتراف به پیامبری حضرت محمد(ص) خودداری کرد؛ ولی به اصرار عباس [[شهادتین]] گفت. عباس، از حضرت محمد(ص) خواست که امتیازی به ابوسفیان داده شود. حضرت محمد(ص) در پاسخ گفت:
{{گفتاورد بزرگ}} آن کس که به خانه ابوسفیان پناهنده شود، در امان است. هر که شمشیر خود را بیندازد، در امان است. هر کس که در خانه خود بنشیند و در را ببندد، در امان است. هر کس که به مسجدالحرام درآید و در آن‌جا بنشیند، در امان است.<ref>الکامل فی‌التاریخ، ابن اثیر، ص ۳۲۹</ref>{{پایان گفتاورد بزرگ}}
ابوسفیان تعهد کرد که قبل از
== ورود حضرت محمد(ص) به مکه ==
[[پرونده:Muhammad destroying icons L Histoire Merveilleuse en Vers de Mahomet BNF.jpg|220px|بندانگشتی|چپ|شکستن بت‌ها]]
== اعدام‌ها ==
با ورود حضرت محمد(ص) به مدینه، بسیاری از سران قریش که در گذشته علیه او می‌جنگیدند به نزد او آمدند؛ و از او طلب بخشایش کردند. حضرت محمد(ص) در جواب ایشان گفت:
{{گفتاورد بزرگ}} امروز سرزنشی بر شما نیست. خدا شما را می‌آمرزد و او مهربان‌ترین مهربانان است.<ref>سوره یوسف آیه ۲</ref> بروید و شما آزادشدگانید.<ref>مغازی واقدی ج ۲ ص ۸۳۵؛ ابن کثیر ۳:۲۲</ref>{{پایان گفتاورد بزرگ}}
حضرت محمد(ص) دستور به کشتن ده‌تن از جمله [[عکرمة بن ابوجهل]]، [[عبدالله بن سعد]] و [[لیثی]] داد. در میان کسانی که اعدام شدند، چهار زن نیز بودند. از این ده تن عکرمه، اسلام آورد و کشته نشد.
== پانویس ==
خط ۵۶:
* تاریخ سیاسی اسلام، رسول جعفریان، انتشارات دلیل، سال ۱۳۸۰
{{غزوات حضرت محمد(ص)}}
{{شخصیت‌ها و اعلام قرآنی}}
| |||