نخست‌وزیر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: la
تفکر (بحث | مشارکت‌ها)
←‏در ایران: ، ابرابزار
خط ۲:
 
== در ایران ==
این مقام را در گذشته در [[ایران]] '''وزیر'''، '''صدر اعظم''' و '''رئیس‌الوزرا''' می‌گفتند. مقامدر نخستدورهٔ وزیریقاجار به معنای امروزی آنتا پسپیش از [[انقلاب مشروطه]] در ایرانهیأت به‌وجوددولت، آمد.«صدراعظم» دربه [[نظامجای جمهوریعنوان اسلامیاعتمادالدوله ایران]]به پنجکار نفرگرفته می‌شد. عزل و نصب صدراعظم منحصراً به نخست‌وزیریتصمیم رسیدند؛شاه [[مهدیو بازرگان]]،عزل [[محمدعلیو رجایی]]،نصب [[محمدجوادسایر باهنر]]،وزرا [[محمدرضابه مهدویحکم کنی]]شاه و نهایتاتعیین میرحسینصدراعظم موسوی،بود. ولیاجرای بااوامر بازنگریشاه قانونو اساسیاداره درکل سالامور ۱۳۶۸دولت خورشیدیبرعهده ایننه مقاموزارتخانه حذفقرار شدداشت وکه پسوزرا زیرنظر شخص صدراعظم انجام وظیفه می‌کردند. بعد از آنانقلاب رئیسمشروطه جمهوریو بالاترینتصویب مقامقانون اجرائیاساسی و رئیسمتمم هیئتآن وزیرانکه شد.رئیس‌الوزرا واپسینیا همان نخست وزیر تاریخجای صدراعظم را گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=تنکابنی |نام=حمید |کتاب=درآمدی بر دیوان‌سالاری در ایران [[میرحسین| موسوی]]ناشر=انتشارات بود.علمی و فرهنگی |سال=۱۳۸۳}}</ref>
 
در [[نظام جمهوری اسلامی ایران]] پنج نفر به نخست‌وزیری رسیدند؛ [[مهدی بازرگان]]، [[محمدعلی رجایی]]، [[محمدجواد باهنر]]، [[محمدرضا مهدوی کنی]] و نهایتا میرحسین موسوی، ولی با بازنگری قانون اساسی در سال ۱۳۶۸ خورشیدی این مقام حذف شد و پس از آن رئیس جمهوری بالاترین مقام اجرائی و رئیس هیئت وزیران شد. واپسین نخست وزیر تاریخ ایران [[میرحسین موسوی]] بود.
اولین نخست وزیر پس از مشروطیت ایران [[میرزا نصرالله نائینی]] بود که در ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ هم زمان با فرمان مشروطیت به مقام نخست وزیری رسید و در ۲۶ اسفند ۱۲۸۵ پس از ۷ ماه و دوازده روز استعفاء کرد.{{مدرک}}
 
اولین نخست وزیر پس از مشروطیت ایران [[میرزا نصرالله نائینی]] بود که در ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ هم زمانهم‌زمان با فرمان مشروطیت به مقام نخست وزیری رسید و در ۲۶ اسفند ۱۲۸۵ پس از ۷ ماه و دوازده روز استعفاء کرد.{{مدرک}}
بلندترین زمان نخست وزیری در ایران با نزدیک به ۱۳ سال نخست وزیری در اختیار [[امیرعباس هویدا]] بوده‌است. وی در بهمن ۱۳۴۳ به عنوان نخست وزیر انتخاب جانشین حسنعلی منصور شد و در نیمه مرداد سال ۱۳۵۶ پس از ۴۶۰۳ روز برکنار شد.