آزمایش میلگرام: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FOAD0313 (بحث | مشارکت‌ها)
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +املا+مرتب (۸.۰۱): + رده:اخلاق پژوهشی
خط ۱:
[[پرونده:Milgram Experiment v2.png|چپ|بندانگشتی|200px|آزمایش میلگرام]]
 
'''آزمایش میلگرم''' {{انگلیسی|Milgram experiment}} آزمایشی برای سنجش میزان اطاعت اشخاص از [[اتوریته]] در انجام کارهایی مغایر با وجدان شخصی افراد بود که به ابتکار روانشناس، [[استنلی میلگرام]] {{انگلیسی|Stanly Milgram}} صورت گرفت.<ref name="d">مبانی شناخت انسان– اثر مایکل آیزنک– ترجمهٔ ب. کوشا- چاپ اینترنتی – ویرایش اول ۱۳۸۷- (فصل اول) ص46[http://www.4shared.com/dir/i3pcT7K6/mabani_shenakht_ensan.html نسخهٔ PDF]</ref> نتایج این آزمایش برای اولین بار در سال ۱۹۶۳ در یک مجله روان‌شناسی چاپ شد، و بعدابعداً با جزئیات بیشتر در کتابی با عنوان [[اطاعت از اتوریته: مشاهده‌ای تجربی]] در سال ۱۹۷۷ به چاپ رسید. این کتاب به فارسی ترجمه شده و توسط نشر اختران منتشر شده است.
 
این آزمایش در ژوئیه سال ۱۹۶۱ و درست سه ماه بعد از شروع دادگاه [[آدولف آیشمان]]، سرهنگ نازی، به انجام رسید. میلگرم آزمایشش را جهت پاسخ به این سؤال بغرنج طراحی کرده بود که آیا آیشمان و میلیون‌ها آلمانی دیگر که مسبب [[هولوکاست]] بودند همگی گناهکار بوده‌اند یا اینکه شهروندان عادی تنها از دستورها پیروی می‌کردند.
خط ۸:
به کسانی که داوطلب آزمایش بودند، گفته می‌شد که هدف از آزمایش، تحقیق در مورد حافظه و یادگیری در شرایط متفاوت است و اینکه آیا [[شوک الکتریکی]] باعث بهبود یادگیری می‌شود یا نه. به داوطلبان چیزی در مورد هدف واقعی آزمایش گفته نمی‌شد.
 
آزمایش با یک قرعه‌کشی ساختگی میان شخص داوطلب و شخص دیگری که در واقع همدست محقق بود ولی خود را داوطلب جا می‌زد، شروع می‌شد. از داوطلب خواسته می‌شد که از میان دو ورقه کاغذ یکی را انتخاب کند تا نقش او (معلم/یادگیرنده) در آزمایش مشخص شود. از آنجایی که روی هر دو ورقه نوشته بود «معلم»، همدست محقق همیشه ادعا می‌کرد که روی ورقش «یادگیرنده» نوشته شده، و بدین ترتیب همیشه داوطلب «معلم» انتخاب می‌شد. سپس لباس سفید آزمایشگاه را به تن داوطلب می‌پوشاندند و داوطلب به اتاقی برده می‌شد که در آن فردی حضور داشت که خود را دانشمند محقق طرح جا می‌زد، در اتاق دیگری که با یک دیوار حائل از آنها جدا می‌شد، یادگیرنده بود که تظاهر می‌شد، شخصی است که آزمایش‌های مربوط به یادگیری بر روی او در حال انجام است. در برخی از صورت‌های آزمایش شخص یادگیرنده قبل از جدا شدن به داوطلب می‌گفت که بیماری قلبی دارد. نحوه انجام آزمایش اینگونه بود که معلم یک سری کلمات جفتی را از روی کاغذ می‌خواند، مثلامثلاً: کاغذ-نردبان، دکمه-موز، هوا-تلفن. سپس معلم حافظه یادگیرنده را با گفتن کلمه نخست هر جفت کلمه آزمایش می‌کرد و از یادگیرنده می‌خواست که از بین ۴ گزینه، جفت صحیح را انتخاب کند. مثلامثلاً بعد از شنیدن کلمه کاغذ، باید می‌گفت: نردبان. معلم به یادگیرنده اعلام می‌کند که در مقابلِ هر پاسخِ غلط، یادگیرنده را با [[شوک الکتریکی]] جریمه خواهد کرد و شدتِ این شوک هر بار بیشتر از بارِ قبل خواهد بود. در شوکِ ۱۸۰ ولتی یادگیرنده فریاد می‌کشد: « من دیگر نمی‌توانم [[درد]] را [[تحمل]] کنم» و در شوک الکتریکی ۲۷۰ ولتی عکس‌العملِ شاگرد تنها یک [[جیغ]] وحشتناک است. با بالا رفتن میزان شک، یادگیرنده به دیوار حایل میکوبد و التماس میکند که بیماری قلبی دارم و به او شوک وارد نکند. البته در واقع این شوک‌ها وارد نمی‌شد، اما معلم از آن خبر نداشت و صدای جیغ و فریاد در واقع ضبط شده بودند. اگر معلم از دادن شوک خودداری می‌کرد پژوهنده (پروفسورِ روانشناسی) او را به ادامهٔ [[شکنجه]] ترغیب می‌کرد.
 
== نتایج ==
پرسش این بود که چند درصدِ افراد حاضرند در چنین آزمایشی در نقشِ معلّم به افراد شوکِ مرگبارِ ۴۵۰ ولت بدهند؟ میلگرام (۱۹۷۴) دریافت که همه‌ی افراد امکان اینکه شخصاً حاضر به انجام چنین کاری بشوند را رد می‌کنند.
 
پیش از انجام آزمایش، میلگرام از ۱۴ دانشجوی سال آخر روانشناسی دانشگاه ییل برای پیش بینی رفتار ۱۰۰ معلّم فرضی نظر خواهی کرد. همه‌ی پاسخ‌دهندگانِ به نظر سنجی باور داشتند که تنها درصد خیلی کمی از معلّمان (با رنج بین ۳ از صد و با میانگین ۱٫۲) آمادگی اعمال بیشترین شوک ممکن هستند. همچنین میلگرام به طور غیر رسمی از همکاران خود هم نظرسنجی به عمل آورد و به این نتیجه رسید که آنها، نیز، چنین باور دارند که تعداد بسیار کمی حاضر به گذشتن از مرز شوکهای بسیار قوی می‌باشند. میلگرام همچنین از ۴۰ روانپزشک یک مدرسه پزشکی نظرسنجی به عمل آورد و آنها باور داشتند که با اِعمال شوک دهم، وقتی که شخص شوک گیرنده درخواست رهایی می‌کند، بیشتر افراد آزمایش را متوقف می‌کنند. آنها پیش بینی کردند در شوک
۳۰۰ ولتی وقتی شخص شوک گیرنده از پاسخ دادن خودداری می‌کنند تنها ۳٫۷۳ درصد از افراد ادامه خواهند داد و آنها باور داشتند که "تنها کمی بیش از یک دهم درصد از افراد بالاترین شوک را اِعمال خواهند کرد."
خط ۲۴:
 
== جستارهای وابسته ==
* [[ اطاعت از اتوریته: مشاهده‌ای تجربی]]
* [[آزمایش زندان استنفورد]]
* [[اتوریته]]
* [[روانشناسی اجتماعی]]
 
== منابع مرتبط ==
{{ویکی‌انبار-رده|Milgram experiment}}
* اطاعت از اتوریته - استنلی میلگرام - نشر اختران
* روانشناسی اجتماعی الیوت آرونسون. ترجمهٔ حسین شکر کن-انتشارات رشد- چاپ اول ۱۳۸۶ -صفحهٔ ۶۶
{{Link FA|de}}
{{Link FA|pl}}
 
[[رده:آزمایش بشر در آمریکا]]
[[رده:اخلاق پزشکی]]
[[رده:اخلاق پژوهشی]]
[[رده:تاریخچه روان‌شناسی]]
[[رده:روان‌شناسی اجتماعی]]
سطر ۴۳ ⟵ ۴۲:
[[رده:فرایندهای تشکیل‌شده از گروه]]
[[رده:همنوایی]]
 
{{Link FA|de}}
{{Link FA|pl}}