عبدالصمد میرزا عزالدوله: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالصمد میرزا در سال [[۱۲۶۱ (قمری)|۱۲۶۱]] [[هجری قمری]] در [[تهران]] متولد شد. در کودکی پدر خود را از دست داد. در [[۱۲۷۱]] به فرمان برادرش، [[ناصرالدین‌شاه]]، لقب عِزّالدوله دریافت کرد و با پیشکاری حسنعلی‌‏خانحسنعلی‌خان آجودان‌‏باشیآجودان‌باشی به حکومت [[قزوین]] منصوب شد. او تا سال [[۱۲۷۴]] حاکم قزوین بود و پس از آن به ترتیب به حکومت [[همدان]]، [[زنجان]]، و [[ملایر]] و [[تویسرکان]] رسید. او از همراهان ناصرالدین شاه در سفر اولش به اروپا ([[۱۲۹۰]] [[هجری قمری]]) بود و پس از بازگشت به مقام ایلخانی‏‌گریایلخانی‌گری ایل قاجار رسید. در سال [[۱۳۰۰]] در رأس هیئتی برای تبریک تاجگذاری [[الکساندر سوم روسیه|الکساندر سوم]] [[تزار]] [[روسیه]]، به آن کشور رفت و پس از بازگشت دست از کار دولتی کشید و گوشه‏‌گیریگوشه‌گیری اختیار کرد.

عزالدوله [[زبان فرانسه]] را نزد [[ژول ریشار]] از معلمان [[فرانسوی]] [[دارالفنون]] آموخته بود و علاوه بر این زبان بر [[عربی]] و [[انگلیسی]] نیز تسلط داشت. او به مطالعهٔ [[تاریخ]] علاقه داشت و از طریق مجلات و روزنامه‏‌هایروزنامه‌های اروپایی با اوضاع دنیای آشنا بود. عزالدوله در سمت شرقی [[باغ فردوس]]، ییلاقی بزرگ و مصفا داشت و غالب اوقات خود را در آن‏‌جاآن‌جا می‏‌گذراندمی‌گذراند.

پس از اجباری شدن نام خانوادگی توسط [[رضا شاه]]، چون مادر عزالدوله از قبیلهٔ [[ترکمن]] [[سالور]] بود، او و فرزندانش نام خانوادگی «سالور» را برای خود برگزیدند. همسر عزالدوله، تاج‏ماهتاج‌ماه خانم دختر [[علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه]] (پسر پنجاه و چهارم [[فتحعلی‌شاه]]) بود.

[[پرونده:Ezzoddoleh.JPG‏JPG|thumb|right|250px|شاهزاده عبدالصمد میرزا (عِزّالدوله) برادر [[ناصرالدین شاه قاجار]] و علمهٔ خلوت در چمن [[سلطانیه]]، سنهٔ [[۱۲۷۶ (قمری)|۱۲۷۶]]]]