محمد غروی کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیت‌الله‌العظمی محمّد غروی کاشانی''' در سال [[۱۲۷۵]] شمسی در [[کاشان]] دیده به جهان گشود.

پدرش حاج ملّا محمّدحسین نطنزی حاکم شرع کاشان بود. وی قبل از اینکه به سنّ ۹ سالگی برسد پدر خود را از دست داد و سرپرستی او را مادرش، «حاج خانم گوهر»<ref> دختر «حاج محمّد حسن بن حاج شریف»، از تجّار سرشناس کاشان</ref> به عهده گرفت.

محمّد غروی کاشانی در [[۱۳۰۱]] شمسی عازم [[نجف]] گردید و چهارده سال در آن دیار از محضر: میرزا محمّدحسین نائینی، سیّد ابولحسن موسوی اصفهانی، شیخ ضیاءالدّین عراقی و شیخ اسدالله زنجانی استفاده کرد و موفّق به اخذ اجازهٔ اجتهاد گردید و همچنین نجوم را از شمس تبریزی از علمای مقیم نجف آموخت.

وی یکی دو سال آخر اقامت خود در نجف دچار بیماری ریوی شد و با شدّت یافتن بیماری، توان ماندن خود را در آن دیار از دست داد، به ناچار با تجویز پزشک معالج برای تغییر آب و هوا، با وجود آنکه استادانش به وی تکلیف ماندن در حوزهٔ علمیهٔ نجف نموده بودند در خرداد [[۱۳۱۴]] این شهر را به قصد کاشان ترک کرد.

مشارٌالیه چند سالی در کاشان بود و سپس به [[مشهد]] روی آورد و مدّت دو سال آنجا بود و بعد از آن به کاشان مراجعت کرد و به ارشاد خلق و رفع مشکلات آنان و تعلیم و تدریس اشتغال می‌ورزید تا اینکه در سال [[۱۳۲۹]] شمسی به [[تهران]] رفت و در آنجا سکونت اختیار کرد.

جامعهٔ روحانیّت تهران با وجود حکومت نظامی مراسم تشییع جنازهٔ ایشان را صبح روز سه شنبه ۷ آذر ماه اعلام کرد. در این مراسم مأموران برای متفرّق کردن جمعیّت تیراندازی نمودند و در نتیجه سه نفر شهید و چند تن مجروح شدند؛ در عصر‌‌عصر همان روز پیکر آن عالم مبارز به کاشان انتقال یافت و پس از تشییع بی‌سابقه‌ای در این شهر ـ با وجود مخالفت و عدم رضایت مأموران حکومتی ـ در مقبرهٔ خانوادگی پدرش مقابل بقعهٔ ملّا[[محسن فیض کاشانی]] به خاک سپرده شد.<ref>[http://www.kashanketab.com/bzrg/aiatolah-gharavi.htm#_ftn2، بزرگان کاشان، آیت‌الله غروی کاشانی]</ref>

{{پانویس|2۲}}

[[رده: روحانیان شیعه]]