'''واژگان'''، در اصطلاح [[زبان‌شناسی]] یک نظام معنایی‌است که پایه‌های اصلی یا دستوری [[واژه]]ها را معین می‌کند. سخن‌گویان هر زبانی، علاوه بر مجموعة نظام‌های آوایی،صرفی،آوایی، صرفی، نحوی و معنایی زبان خود؛ واژگان آن زبان را نیز در ذهن دارند. در واژگان ذهنی، اطلاع آوایی بر چگونگی [[تلفظ]] واژه نظارت می‌کند؛ در حالی که اطلاعات دستوری ناظر بر چگونگی استفاده از آن در ساخت‌های دستوری‌است. مهم‌ترین بخش واژگان دانستن واژه از دیدگاه معنایی‌است، زیرا عموماً یک واژه می‌تواند معانی و کاربردهای مختلفی داشته باشد. در واژگان یک زبان، روابط ساختاری،تاریخیساختاری، تاریخی و جامعه‌شناختی موجود میان واژه‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. [[ریشه‌شناختی]]، [[فرهنگ‌نگاری]] و [[معنا‌شناسیمعناشناسی]] مهم‌ترین رشته‌های مربوط به واژگان هستند. بخش واژگان زبان لزوماً از دگرگونی‌های فرهنگی و اجتماعی تأثیر می‌پذیرد؛ و به همین دلیل بیش از هر بخش دیگر زبان تغییر می‌کند.
