'''گرد هوشمند''' به سیستمی متشکل از تعداد زیادی [[سیستم‌های میکرو الکترومکانیکی]] همچون حسگرها، رباتها یا سایر دستگاهها اطلاق می‌شود که قادر باشندقادرند کمیتهایی همچون دما، نور، لرزش، مواد شیمیایی و غیره در محیطی که در آن پخش شده‌اند را اندازه گیریاندازه‌گیری کنند. این دستگاهها معمولاً با هم شبکه شده‌اند و در محیطی که پخش شده‌اند اقدام به اندازه گیریاندازه‌گیری و انتقال داده می‌کنند.<ref>[http://www.banoo.net/thread-7840-post-72677.html#pid72677 غبار هوشمند: دنیایی از اطلاعات در دل هر ذره<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> این مفهوم توسط آقای [http://en.wikipedia.org/wiki/Kristofer_S._J._Pister Kristofer_S._J._Pister] بنا نهاده شده است.
== مهندسی ==
پیشنهاد پژوهشی گرد و غبار هوشمند [1] به DARPA نوشته شده توسط Kris Pister، جو کان، و Bernhard Boser، از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، در سال 1997 بود. پیشنهاد، برای ساختن گره های حسگر بی سیم با یک دوره از یک میلی متر مکعب، برای سرمایه گذاری در سال 1998 انتخاب شد. این پروژه منجر به تولید ذره کوچکتر از یک دانه برنج، [2] و دستگاه های بزرگتر "تخته های گرد و غبار" تلاش برای عامل کوچکتر شدن در برکلی است.
مفاهیم برای گرد و غبار هوشمند از یک کارگاه آموزشی در RAND پدید آمده است در سال 1992 و یک سری از مطالعات DARPA ISAT در اواسط 1990s. کار در UCLA و دانشگاه میشیگان در آن دوره، و همچنین به عنوان نویسنده داستان علوم نیل استفنسون و Vinge Vernor این کار به شدت تحت تاثیر قرار بود. ارائه عمومی برای اولین بار از این مفهوم با این نام در نشست جامعه خلاء در آناهایم آمریکا در سال 1996 بود.
مفهوم smartdust، معرفی شد، توسعه یافته، و توسط DARPA با توجه به برنامه های نظامی بالقوه از فناوری تامین مالی شده است. [3] این مفهوم بعدها بر Kristofer SJ Pister در سال 2001 گسترش یافته است. [4] بررسی های اخیر در مورد تکنیک های مختلف را به smartdust در شبکه های حسگر فراتر از ابعاد میلیمتر به سطح میکرومتر است. [نیازمند منبع]
جزء سیستم های فوق العاده سریع مرکز تحقیقات نانوالکترونیک در دانشگاه گلاسکو یکی از اعضای موسس کنسرسیوم بزرگ بین‌المللی است که در حال توسعه یک مفهوم مرتبط: لکه های هوشمند [5]
