کارمند: تفاوت میان نسخه‌ها

 

کارمندی در مفهوم جدید با رشد [[سرمایه‌داری]] و پس از [[انقلاب صنعتی]] شکل گرفت. دانشگاه‌های غرب که تامین‌کنندهٔ نیاز جریان تولید صنعتی بودند تربیت کارمندان را بر عهده گرفتند.<ref name=oo/> جامعه‌شناسان [[مارکسیسم|مارکسیستی]] اصولاً قائل به وجود قشری به نام کارمند نیستند و جامعه را به دو طبقهٔ [[کارگر]]<ref>کارگر را به دو گروه ''کارمند'' (کار فکری) و ''کارگر دستی'' (کار دستی) تقسیم می‌کنند.</ref> و [[سرمایه‌دار]] تقسیم می‌کنند. اما جامعه‌شناسان [[سرمایه‌داری]] قشر کارمند را یکی از طبقات چندگانه می‌دانند که از طبقات متوسط است.<ref name=nn/>

 

==تاریخچه==

 

اما در خصوص کارمندان خصوصی، پس از [[انقلاب صنعتی]] بنگاه‌های تولیدی به افرادی که به شکل پیوسته در خدمتشان باشد نیازمند شدند و چنین کسانی را استخدام کردند. رفته‌رفته با تقویت این نیاز، ملاک‌ها و معیارهای پذیرش سخت‌تر می‌شد. تا اینکه [[موسسه آموزشی|موسسات آموزشی]] به مرکزی برای آموزش دانش‌های لازم به منظور ورود به مشاغل تبدیل شدند تا جایی که بیش‌تر افرادی که در پی شغل کارمندی بودند به این موسسات رجوع می‌کردند و پس از [[تحصیل دانشگاهی|تحصیل]] و بدست آوردن [[مدرک دانشگاهی|مدارک]] لازم، برای استخدام مراجعه می‌کردند.<ref name=aa>ماهنامه ''دانش و توسعه''، صفحهٔ ۳۶.</ref> با گسترش جامعه صنعتی شمار کارمندان نسبت به [[کارگر|کارگران]] به سرعت افزایش یافت، تا جایی که کارمندان به اهمیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی قابل توجهی رسیدند و علاوه بر دریافت حقوق مناسب، به پست‌های اجرایی متناسب رسیدند.<ref name=aa/>

 

==پانویس==