۱۰ ربیع‌الاول: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: ar, ckb, ms, ur |
|||
خط ۵:
== وقایع ==
* 43 قبل از هجرت حضرت [[عبدالمطلب]] جد بزرگوار پيامبر گرامي اسلام (ص) در شهر [[مكه]] رحلت كردند. ابوحارث عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف، بزرگ قبيلهي [[قريش]] در زمان جاهليت و از بزرگانِ عرب بود. وي مردي عظيمُ الشّان، رفيع منزِلَت، متَّصف به اوصاف پسنديده و مشهور به افعال حميده بود. عبدالمطّلب جد پدري حضرت محمد(ص) و [[امام علي]](ع) است. قوم قريش رياست او را قبول داشته و به وجودش افتخار و مباهات مينمودند. از جمله آثار عبدالمطلب، حفرِ [[چاه زمزم]] است. او نذر كرد كه هرگاه، خدايِ متعال، به او ده فرزند پسر كرامت كند، يكي از آن جمله را به سُنَّت جدش، [[ابراهيم]](ع)، قرباني كند. خداي، حاجتش برآورد و او را ده پسر عنايت فرمود. عبدالمطلب بر آن شد كه نذرش را ادا كند. قرعه به نام عبداللَّه، پدر حضرت محمد(ص) افتاد. چون خواست او را قربان كند، خويشانِ مادري، او را ممانعت كردند. سرانجام با راهنمايى يكي از بزرگان، قرار بر اين شد كه ديهي يك نفر را به جاي عبداللَّه قرباني كنند كه صد شتر معيَّن گرديد. عبدالمطلب همواره، محمد(صلی الله علیه واله) را نوازش ميكرد، او را ميبوسيد و دربارهي او سفارش مينمود و ميگفت: اين چهره را چهرهي سروَري و زعامت ميبينم. چون عبدالمطلب را مرضِ موت رسيد، [[ابوطالب]] را بخواند و او را گفت: محمد(صلی الله علیه واله) را از دل و جان مواظب باش كه اين كودك، رايحهء پدر را استشمام ننموده و مهر مادر نديده. اين كودك را آيندهاي پس شگفت در پيش است. تو مسؤولي در دوران كودكي، مراقب و مواظب او باشي، مبادا آسيبي به وي رسد. پيامبر بزرگ اسلام، در زمان رحلت جدّ خود، هشت سال داشت.
[[201(قمری)|201]] وفات '''[[حضرت معصومه( س)]]''' درچنین روزی است.▼
* 26 قبل از هجرت حضرت محمد (صلی الله علیه واله) آخرين فرستاده پروردگار متعال با حضرت خديجه (سلام الله علیها) پيوند همسري بستند. خديجه (س) دخت گرامي خويلدبن اسد و بانوي بسيارثروتمند بود و با سرمايه خود تجارت مي كرد دريكي از سفرهاي تجاري ، حضرت محمد (ص) كه آن هنگام جواني بيست و پنج ساله بودند و با سرمايه خديجه (س) تجارت كردند و سود فراواني براي اين بانوي گرامي به ارمغان آوردند ، دراين سفر حضرت محمد (ص) بار ديگر هوش ذاتي و الهي ، امانت ،راستگويي و درستكاري خود را آشكار ساختند پس از اين سفر [[حضرت محمد]](ص) و حضرت خديجه (س) زندگي مشتركشان را آغاز كردند حضرت خديجه (س) نخستين بانويي بشمار مي روند كه به دين [[اسلام]] گرويدند و كليه ثروتشان را در راه گسترش اسلام در اختيار حضرت ختمي مرتبت قرار دادند.
▲* [[201(قمری)|201]] وفات '''[[حضرت معصومه( س)]]''' درچنین روزی است.
* 329 هجري قمري « راضي بالله » از خلفاي عباسي از دنيا رفت.وي برخلاف ديگر خلفاي خاندان عباسي خوش رفتار بود و اهل شعر و ادب بشمار مي رفت اومي كوشيد كه رفتار ظالمانه پدران خود را جبران كند و بدين منظور [[فدك]] را به صاحبان اصلي آن يعني [[اهل بيت]] بازگرداند.
* 368 هجري قمري [[ابن قولويه]] از بزرگان فقه و حديث در [[بغداد]] درگذشت: شيخ ابوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسي بن قُولَوِيْه قمي معروف به ابن قولويه، از مشاهير فقهاي اماميه و بزرگان حديث قرن چهارم هجري است كه در كلمات علماي رجال، از او به عظمت ياد شده است. تاريخُ الشهورِ و الحَوادِث، الشَّهادات، كامِلُ الزّيارات و... از تاليفات او هستند. وي در [[كاظمين]] وفات يافت و در پايين پاي حضرت [[امام جواد]] و در كنار [[شيخ مفيد]]، مدفون گرديد.
* 465 هجري قمري [[آلب ارسلان]] از حاكمان سلسله [[سلجوقي]] جان خود را از دست داد او بعد از مرگ پدر در سال 451 هجري قمري به حكومت [[بلخ]] دست يافت و سرانجام با ياري [[خواجه نظام الملك]] به سلطنت رسيد آلب ارسلان بعد از تسلط بر اوضاع داخلي به توسعه قلمرو خويش پرداخت و تا [[ارمنستان]] و [[آسياي صغير]] نيز پيش رفت و بعد از بند كشيدن [[رومانوس]] [[قيصر]] [[روم شرقي]] عازم [[بخارا]] و [[سمرقند]] شد او دراين زمان پس ا زعبور از رود [[جيحون]] كشته شد.
* (913 ق) اشغال جزيرهي هرمز توسط نيروهاي پرتغالي . در سال 912 ق يك ناوگان پرتغالي به فرماندهي درياسالار [[آلفونس آلبوكرك]] به جزيرهي [[جزیره هرمز|هرمز]] در [[خليج فارس]] رسيد. نمايندهي پادشاه پرتغال فوراً به اهميت فوق العاده راهبردي و تجاري محل كه مسلط بر مدخل ورودي خليج فارس بود پي برد. زيرا از آن محل، ارتباطات پرتغاليها با هند محافظت ميشد. پرتغاليها جزيره را تصرف كردند و حاكم هرمز، تابع پادشاه پرتغال گرديد و با پرداخت خراج سالانه موافقت كرد. اين امر به بروز برخورد با [[شاه اسماعيل اول صفوي]] انجاميد. آلبوكرك مجبور شد در سال 913 ق از هرمز حركت كند، اماكاملاً مصمم بود تا دراولين فرصتي كه پيش آيد آن را باز پس گيرد. آلبوكرك در سال 920 ق به هرمز بازگشت و معاهدهاي با شاه اسماعيل منعقد كرد كه پيروي حاكم هرمز را از پرتغال تصديق ميكرد.
* سال 1009 ق سيد اجل ، شمس الدين محمد بن على الموسوى الجيعى العاملى صاحب مدارك الاحكام فى شرح عبادات شرايع الاسلام وفات کرد. او پسر خواهر شيخ حسن صاحب معالم است و با هم نزد [[مقدس اردبيلى]] تلمذ كرده اند و بعد از وفات ، صاحب معالم بر قبر او نوشت : رجال صدقوا ماعاهدوالله ... و [[مرثيه]] هم براى سيد گفت و بر قبرش نوشت .
{{ماه‌های هجری قمری}}
| |||