اصل کیهانشناختی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: حذف میانویکی موجود در ویکیداده: ۲۸ میانویکی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵:
یا به زبان ساده، همه جای جهان در مقیاسهای بزرگ مانند هم است. همگن و همسانگرد بودن جهان ایجاب میکند که زمین جایگاه ویژهای در عالم ندارد ([[اصل کپرنیکی]] را ببینید) و در مقیاسهای خیلی بزرگ، جهان یکنواخت است.
سنگبنای کیهانشناسی نوین بر این باور استوار است که «مکان ما در جهان به هیچ عنوان ویژه نیست». این عقیده به اصل کیهانشناختی معروف است و یک ایدهی قدرتمند و در عین حال ساده بهحساب میآید. جالب این است که برای مدتی طولانی از تاریخ تمدن بشر، تصور بر این بود که ما موقعیتی بسیار ویژه در این جهان داریم و معمولاً خودمان را در مرکز عالم میپنداشتیم.<ref>[[کتاب آشنایی با کیهانشناسی نوین]]، صفحه ۱۵</ref>
== منبع ==
{{پانویس}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=لیدل|نام=اندرو|ترجمه=غلامرضا شاهعلی|عنوان=[[آشنایی با کیهانشناسی نوین]]|ناشر=انتشارات شاهچراغ|مکان=شیراز|شابک=978-964-2632-7۶-۳}}
{{آغاز چپچین}}
* John D. Barrow, Frank J. Tipler, John A. Wheeler, ''[http://books.google.com/books?id=uSykSbXklWEC The Anthropic Cosmological Principle]'', Oxford University Press, 1988. ISBN 0-19-282147-4, ISBN 978-0-19-282147-8
|