انبساط جهان: تفاوت میان نسخه‌ها

بخشی از این انبساط به خاطر [[قانون اول نیوتن|اثر ماند]] (اینرسی) است (یعنی انبساط کنونی به خاطر این است که جهان در گذشته منبسط می‌شده‌است). بخش دیگر به خاطر نیروی رانش ناشناخته‌ای است که شاید از یک [[ثابت کیهان‌شناسی]] یا [[انرژی تاریک]] آمده باشد. بخش نخست در جهان آغازین اثر مهم‌تری بوده است، و مدل [[لامبدا-سی‌دی‌ام]] پیش‌بینی می‌کند که در آینده [[ثابت کیهان شناسی]] یا [[انرژی تاریک]] اثر مهم‌تری باشد. هم‌اینک هر دو عامل اثر کم‌وبیش برابری دارند.

 

 

انبساط جهان حقیقتی است که مدت‌‌‌‌‌‌ها است به اثبات رسیده است. اما مشکلی که در اندازه‌گیری فاصله‌ی کهکشان‌ها، مستقل از قرمزگرایی آن‌ها، وجود دارد به حدی است که تعیین نرخ کنونی انبساط، [[ثابت هابل]]، به یک فرایند طاقت‌فرسا و طولانی در ۵۰ سال گذشته تبدیل شده است. با وجود این، در نتیجه تلاش‌ها، شامل پروژه‌ی کلیدی [[تلسکوپ فضایی هابل]]، و به‌طور کلی‌تر، از ترکیب مجموعه‌ی وسیعی از شواهد که مدل استاندارد کیهان‌شناسی را پشتیبانی می‌کنند، امروزه به نظر می‌رسد با خطایی کمتر از ۲۰٪، و با اطمینان ۹۵٪، می‌توان اعتقاد داشت که <math>h\simeq 0\mathsf{/}7</math> است.<ref>[[کتاب آشنایی با کیهان‌شناسی نوین]]، صفحه ۱۵۳</ref>