واژه‌بست یک نوع [[تکواژ وابسته|تک‌واژی وابسته]] است. واژه‌بست‌ها به سه دستهدستهٓ «پی‌بستپِی‌بست»، «پیش‌بست» و «میان‌بست» تقسیم می‌شوند.
واژه‌بست‌ها از این نظرازاین‌نظر که تکیه نمی‌گیرند و به تکواژ قبلی خود وابسته‌اند، به وندها شباهت دارند، اما تفاوت مهم‌شانمهمشان در این است که برروی گروه‌ها اِعمال می‌شوند،می‌شوند؛ یعنی از نظرازنظر نحوی و معنایی وابسته به یک گروه نحوی هستند. ازجملهٓ این واژه‌بست‌ها می‌توان به [[نقش‌نمای اضافهٓ فارسی]] اشاره کرد که تنها در ساخت ترکیب اضافی کاربرد دارد و استفاده از آن در یک واژه (آن‌گونه‌که وندها کاربرد دارند) مستقلاً کاربریکاربردی ندارد.
== واژه‌بست‌های فارسی ==
* مهمترینمهم‌ترین واژه‌بست‌های فارسی (ـم، ـی، ـیم، ـید، ـند) هستند که در انتهای افعال فارسی، شخص فعل را می‌رسانند.{{نیازمند منبع}} در زبان انگلیسی حرف s یا es در آخر فعل سوم‌شخص مفرد یک واژه‌بست است.
* [[نقش‌نمای اضافه فارسی]]
مثال: در ترکیب اضافیِ «کتابِ خوب»، کسرهٔ بعداز حرف آخر واژهٓ «کتاب» نقش‌نمای اضافه‌استاضافه است.
