سیزده‌بدر: تفاوت میان نسخه‌ها

سبزهٔ خود را در کنار جویبارها به آب روان می‌سپارند و آرزو می‌کنند که سالی پربرکت و خرم داشته باشند. تا پسین آن روز را بیرون از خانه هستند و در طبیعت و میان سبزه و صحرا به شادمانی می‌پردازند. (توضیح: در اسطوره‌های ایرانی، ایزد باران همواره بصورت اسبی با دیو خشکسالی که دیواپوش نام دارد در جنگ و مبارزه است و اگر تیر ایزد پیروز شود، باران می‌بارد و چشمه‌ها می‌جوشند و رودها روان می‌گردند و سرسبزی را به ارمغان می‌آورند.) برگرفته از:کتاب از نوروز تا نوروز پژوهش و نگارش: کورش نیکنام انتشارات فروهر ۱۳۷۹ صفحهٔ ۴۱-۴۲»<ref>کتاب "از نوروز تا نوروز" پژوهش و نگارش کوروش نیکنام موسسه انتشاراتی فرهنگی فروهر 1379 صفحهٔ 41-42</ref>

 

تا کنون هیچ دانشمندی ذکر نکرده که سیزده نوروز نحس است بلکه قریب به اتفاق روز سیزده نوروز را بسیار سعد و فرخنده دانسته‌اند.<ref>عبدالعظیم رضایی، ص483</ref> برای مثال در [[آثار الباقیه]] [[ابوریحان بیرونی]]، جدولی برای سعد و نحس بودن روز ها قرار دارد که در آن برای سیزدهم [[نوروز]] که تیر روز نام دارد، کلمهٔ سعد به معنی نیک و فرخنده آمده‌است.<ref> ابوریحان بیرونی، ص 226 </ref> بعد از اسلام چون سیزدهم تمام ماه‌ها را نحس می‌دانند، به اشتباه سیزدهم عید نوروز نحس شمرده شد.<ref>عبدالعظیم رضایی، ص483</ref>

=== ارتباط با مسیحیت ===