منطق‌الطیر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''منطِقُ‌الطِّیر''' یا '''مقامات‌الطیور''' منظومه‌ای‌ست از [[عطار نیشابوری]] که به زبان فارسی و در قالب [[مثنوی]] در [[بحر]] رمل مسدس مقصور(محذوف) سروده شده‌است. کار سرودن این مثنوی در قرن ششم هجری قمری (۱۱۷۷ میلادی) پایان یافته‌است. ابیات ین مثنوی را بین ۴۳۰۰ تا ۴۶۰۰ بیت دانسته اند، از مثنوی‌های تمثیلی [[عرفان اسلامی]] به شمار می‌آید. مراحل و منازل در راه پوییدن و جُستن [[عرفان]] یعنی شناختن رازهای هستی در منطق‌الطّیر عطار هفت منزل است. او این هفت منزل را هفت [[وادی]] یا [[هفت شهر عشق]] می‌نامد.

 

{{پایان شعر}}

 

 

 

ابیات سرآغاز داستان ابتدا سیزده (۱۳) پرنده را توصیف می‌کند که هر یک نمایانگر صفتی از انسانها هستند و در وصف آنها از اطلاعات عامیانه و داستانهای دینی استفاده می‌کند.

{{پایان شعر}}

 

«هدهد - موسیچه (یاکریم) - طوطی - کبک - باز - دراج - عندلیب - طاووس - تذرو - قمری - فاخته - شاهین - مرغ زرین» - بط - هما - بوتیمار - کوف - صهوه-تند باز

 

* [http://rira.ir/rira/php/?page=view&mod=classicpoems&obj=book&id=27 منطق‌الطّیر عطّار]

* [http://www.persian-language.org/Adabiat/Poem.asp?ID=228&P=2 مجمعی کردند مرغان جهان]، منطق‌الطیر عطار، [[شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی|شورای گسترش زبان و ادبیّات فارسی]]

 

== منابع ==

* بدیع‌الزمان فروزانفر، نقد و تحلیل آثار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری

* منطق الطیر - ناشر:انتشارات ماد - چاپ ۱۳۷۳ - مقدمه

 

[[رده:منطق‌الطیر]]

[[رده:ادبیات فارسی]]