تاریخ کشاورزی و دامپروری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۳:
او بامطالعه زمین‌شناسی و گیاه شناسی می‌گوید: در این دوره کوهپایی‌های زاگرس بدون درخت بوده و نود درصد جانوران شکار شده را جانوران سم دار تشکیل می‌دادند و همینطور واحد کمپ خانوارها چند خانوار بوده‌اند و آنها به طور فصلی از جایی به جای دیگر کوچ می‌کردند و باشروع کشاورزی مبتنی بر آبیاری از ریسک ناشی از کشاورزی دیم کاسته شد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= دکتر ملک شهمیرزادی|نام= صادق|کتاب= ایران در پیش از تاریخ | ناشر= |سال=}}</ref>۱
پیش از رواج آبیاری و[[ کانال سازی ]] دشت جنوب غربی ایران دارای جویبارهای بی شماری بود که می‌توانستند از آنها برای آبیاری در مقیاس کوچک استفاده کنند. روان آبهای فصلی منطقه را برای مدتها مرطوب نگه می‌داشت و[[ کشاورزی دیم]] را شدنی می‌کرد.
"جنوب بین‌النهرین کشاورزی دیم نا ممکن بود و نیاز به کانالهای آبیاری بوده که این خود باعث کشمکش بر سر آب وروی آوردن کشاورزان به زندگی در شهر برج وبارودار سومر کرد".<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= دکتر طلایی|نام= حسن|کتاب=عصر مفرغ ایران | ناشر= |سال=}}</ref>۲
| |||