شافعی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
زهرا برهان (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسب: جمع عربی واژگان فارسی (پخ) |
||
خط ۴:
[[پرونده:Madhhab_Map2.png|بندانگشتی|چپ|250px|شافعی مذهب غالب مسلمانان شرق آفریقا و جنوب شرق آسیا است.]]
''' شافعی''' نام یکی از مذاهب چهارگانه اهل سنت و جماعت از دین [[اسلام]] است.
امام شافعی
وی با
== دیدگاه ==
در کلام پیرو [[ابوالحسن اشعری]] بود و ادله اربعه:
# [[کتاب]]
# [[سنت]]
# [[اجماع]]
# [[قیاس]]
را قبول داشت و قائل به استدلال بود ولی به [[استحسان]] و [[مصالح مرسله]] اعتنا نداشت و آن را مردود می‌شمرد.
ایمان در عقیده شافعیه دارای سه شرط عمده‌است:
* [[
* [[
* [[عمل به دستورات و برنامه‌ها]]
شافعی نخستین کسی است که مسائل [[اصول فقه]] را تدوین وتالیف کرد در کتابی بنام الرساله. ▼
▲نخستین کسی است که مسائل [[اصول فقه]] را تدوین وتالیف کرد در کتابی بنام الرساله.
مطالب این کتاب عبارت‌اند از:
سطر ۳۱ ⟵ ۳۰:
# [[سنت]]
# [[ناسخ و منسوخ]]
# [[علل احادیث]]
# [[خبر واحد]]
# [[اجماع]]
سطر ۳۷ ⟵ ۳۶:
# [[اجتهاد]]
# [[استحسان]]
# [[اختلاف]]
== منابع استنباط شافعی عبارت‌اند ==
=== کتاب ===
او همانند دیگر فقیهان قرآن را در صدر همه منابع قرار می‌دهد و آن را نخستین منبع فقهی می‌داند و به ظواهر آن استدلال می‌کند مگر زمانی که دلیلی حاکی از آن که
=== سنت ===
شافعی از خبر واحد و عمل به آن بشدت دفاع کرده‌است مشروط
نیز شرایطی را که
▲او بر حنفیه خرده گرفته‌است که قیاس را بر خبر واحد مقدم داشته‌اند.
▲نیز شرایطی را که حنفیه و مالکیه برای عمل به خبر واحدگذاشته‌اند معتبر ندانسته، بر این باور است که در صورت اثبات صحت سنت و روایت پیروی از آن همانند پیروی از قرآن، واجب است.
[[پرونده:Muslims schools.png|بندانگشتی|400px|]]
البته شافعی برای عمل به حدیث مرسل شرایطی گذاشت، مثلاً این که از احادیث مرسل [[سعید بن مسیب]] باشد.
=== اجـماع ===
وی به این دلیل که
مناطق شافعی
پیروان این مذهب اکثرا در جنوب غربی
=== گفته صحابی ===
با این همه ازگفتار او در کتاب الام
▲با این همه ازگفتار او در کتاب الام برمی آید که وی گفته صحابی را تا زمانی که مخالفی برای آن پیدانشود، حجت می‌دانسته‌است.
== شکل کلی فقه شافعی ==
* گرایش فقهی او میانه گرایش اهل حدیث و اهل رای است، چرا که وی گرایش ابوحنیفه را با گرایش مالک درآمیخت، یعنی از طرفی با اصول و مبانی ابوحنیفه تا حدی موافقت کرد
* شـافعی هـنگامی که اختلاف میان دو شیوه حجاز و عراق [حدیث و رای
به همین دلیل برنامه‌ای روشن در استدلال کردن
* شـافعی در فهـم متون کتاب و
▲به همین دلیل برنامه‌ای روشن در استدلال کردن به حدیث و برخی از منابع تبعی در پیش گرفت و به دفاع ازاین برنامه برخاست و مخالفان برنامه خود را، خواه عراقی یا حجازی، مورد حمله قرارداد.
▲* شـافعی در فهـم متون کتاب و سنت مسلک معتبر دانستن ظاهر را برگزید و از ظاهر فراترنرفت. زیرا وی بر این عقیده بود که مبنا قرار دادن چیزی جز ظاهر این متون مبنا گرفتن گمان و وهـم که خاستگاه نادرستهای بسیار و درستهای اندک می‌باشد و از دیگر سوی، باید احکام براساس آنچه نتایج همیشگی و غالب دلیل است استوار گردد نه براساس آنچه گاه از دلیل برآید.
او به
▲* اصول و منابع استنباط شافعی دارای سمت گیری عملی و نظری توام با یکدیگر است.
▲او به مسایل فرضی اهـمیتی نمی‌دهد و تنها ازاحکام امور واقعی که وجود خارجی دارند بحث وجستجو می‌کند و به همین دلیل در فقه او مسایل فرضی اندکی می‌یابیم.
* در گفته‌های شافعی میان آرای قدیم وجدید او اختلاف بسیاری است و گاه در یک مساله سه نظر داده‌است.
همین اختلاف پویایی و حیات فقه شافعی را پدید آورده و مجتهدان پس ازاو را در برابر آرای گوناگونی قرار داده تا هر کدام را مطابق شرایط و اوضاع، به پذیرش
== منابع ==
| |||