ادوین گرانتوسکی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Gnat (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
ادوین آرویدویچ گرانتووسکی {{به انگلیسی|GRANTOVSKIĬ, EDVIN ARVIDOVICH GRANTOVSKIĬ }} (متولد ۱۶ فوریه ۱۹۳۲ در مسکو؛ مرگ در ۲۸ ژوئن ۱۹۹۵) ایراشناس روسی لتوانی تبار بود. گرانتووسکی از دانشکده تاریخ [[دانشگاه مسکو]] در ۱۹۵۴ فارغ التحصیل شد. از ۱۹۵۵ تا پایان عمرش، در موسسه مسکو برای آکادمی علوم شرقشناسی [[شوروی سابق]] کار می کرد. او در سال ۱۹۶۹ رئیس بخش باستان شرقشناسی شد.<ref>{{پک|Dandamayev|۲۰۰۳|ک=GRANTOVSKIĬ, EDVIN ARVIDOVICH|ص=188-189}}</ref>
 
گرانتووسکی متخصص تاریخ قبایل باستانی ایرانی (بویژه مادها، پارس‌ها و سکاها) و تمدنشان بود. تحقیقات او بر پایه کتیبه های اکدی و اورارتویی، متون ایرانی در دوره های مختلف و منابع کلاسیک برای [[داده ها]] و مدارک باستانشناسی، نژادشناسی و فولکلور بود. او حدود صد اثر منتشر کرده است. اولین کتابش درباره تاریخ قبایل ایرانیان در آسیای غربی از نیمه قرن نهم تا نیمه دوم قرن هشتم پ.م بود. در کتابش و مجموعه مقالاتش، نویسنده نشان داده است که قبایل ایرانی در هزاره پ.م. در سراسر ایران پخش شدند و در نیمه دوم قرن هشتم پ.م اکثریت جمعیت ساکن در نواحی غربی ایران را تشکیل دادند. اگرچه تا قرن هفتم پ.م. از نظر سیاسی آنها وابسته به ایلام، آشور، اورارتو و منائیان بودند. کتابی که بعد از مرگش منتشر شد(«ایران و ایرانیان پیش از هخامنشی که در دست انتشار است) با سرزمین ایرانیان و تاریخ آنها از مشتق شدنشان از هندوایرانی ها تا تشکیل [[امپراتوری هخامنشی]] سروکار دارد. نویسنده درباره گاهشماری ماد،‌ مطالعات تکوینی گاهشماری شفاهی یونانی تجدیدنظر کرده و سزاواری و زیانهایش را ارزیابی کرده و وابستگی هرودوت بر اسلاف (پیشینیان) را نشان داده است. اسلافی که اطلاعات متناقضشان را به تنهایی در روایتشان داخل کردند.<ref>{{پک|Dandamayev|۲۰۰۳|ک=GRANTOVSKIĬ, EDVIN ARVIDOVICH|ص=188-189}}</ref>