درهم‌تنیدگی کوانتومی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hr-nahavandi (بحث | مشارکت‌ها) |
Hr-nahavandi (بحث | مشارکت‌ها) |
||
خط ۳:
==تاریخچه==
[[پرونده:NYT May 4, 1935.jpg|بندانگشتی|alt=متن جایگزین| سرخط مطلبی درباره مقاله EPR در روزنامه ''New York Times'' به تاریخ چهارم می 1935]]
پیشگویی های غیر مستقیم مکانیک کوانتومی شدیدا وابسته به سیستمی است که برای نخستین بار در سال 1332 (1953 میلادی) توسط [[آلبرت اینشتین]] طی مقاله ای مشترک با [[بوریس پودولسکی]] و [[نیتان روزن]] مورد بحث قرار گرفت. در این مطالعه، تناقض نمای (پارادوکس) EPR فرموله شد، آزمایشی فکری که در تلاش بود ناکامل بودن تئوری مکانیک کوانتومی را نشان دهد. در این مقاله آمده بود:
"بنابراین ما مجبوریم چنین نتیجه گیری کنیم که توصیف مکانیک کوانتومی از واقعیت فیزیکی توابع موج، غیرکامل می باشد.<ref>{{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی = ااینشتین | نام = آلبرت | پیوند نویسنده = آلبرت اینشتین | نام خانوادگی۲ = پودولسکی | نام۲ = بوریس | نام خانوادگی۳ = روزن | نام۳ = نیتان | عنوان = ?Can Quantum-Mechanical Description of Physical Reality Be Considered Complete | ژورنال = فیزیکال
با این حال نه تنها واژه درهم تنیدگی توسط این سه ساخته و پیشنهاد نشده بود بلکه ایشان خواص ویژه این وضعیت را نیز تعمیم نداده بودند. پس از انتشار مقاله EPR، [[اروین شرودینگر]] برای نخستین بار در نامه‌ای که برای اینشتین می نویسد از واژه درهم‌تنیدگی ({{lang|de|Verschränkung}}) برای توصیف بستگی دو ذره که موقتا با یکدیگر در اندرکنش بوده و سپس جدا شده اند استفاده کرد. [[شرودینگر]] اهمیت EPR را در آن میدید که انحراف مکانیک کوانتومی از موازین ذهن کلاسیک نشان می داد. وی همچون اینشتین با مفهوم درهم تنیدگی مخالف بود چرا که آشکارا [[نظریه نسبیت]] را که در آن [[سرعت نور]]، بیشینه سرعت انتقال اطلاعات بود را به چالش می کشید. اینشتین بعدها درهم تنیدگی را تاثیر از فاصله شبح وار نامید و به این ترتیب آن را به سخره گرفت.
| |||