ایثار: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: fi:Altruismi یک مقالهٔ خوب است |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴:
ايثار قلمرو جغرافيايي خاصي ندارد. به عبارت ديگر هم مي تواند در درون قلمرو و محدوده خاصي ظهور يابد و هم در فراتر از مرزها نمودداشته باشد. از حيث جهان شمول بودن مقوله ايثار مي توان به فعاليت هاي گروههايي چون پزشكان بدون مرز، انجمن بشر دوستانه و خير بين المللي و ...اشاره كرد كه در راستاي مجموعه اي از آرمان هاي انسان دوستانه كلي و جهاني تشكيل شده اند. يايكي از مواردي كه در اين خصوص مي توان ذكر كرد مساعذت هاي مالي ملت هاي مختلف در كشورهاي جهان در مواقع ضروري همچون بروز حوادث طبيعي مي باشد. وقتي سيل، زلزله و حوادث مشابه ديگري موجب نابودي جان و مال بسياري از انسان ها در برخي از مناطق جهان مي گردد افراد و گروهها و حتي دولت هاي مختلف به طريق گوناگون كمك هاي قابل توجه نموده اند تا بلكه از رنج و اندوه و درد حادثه ديدگان اندكي بكاهند و اين چيزي جز برآيند احساسات و عواطف بشر دوستانه فردي و جمعي نبوده است.<ref>{{یادکرد وب | تاریخ بازبینی=۰۸ دسامبر ۲۰۱۳ | عنوان=مفهوم‌شناسی ایثار | ناشر=تبیان | نشانی=http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=226867}}</ref>
==دیدگاه تکاملی==
زيست شناسان اجتماعي، نوعدوستي را رفتاري مي دانند كه توفيق فرد انجام دهنده آن را در توليد مثل كاهش داده و اين توفيق را در فرد دريافت كننده رفتار نوعدوستانه افزايش مي دهد. طبق نظريه سنتي [[دارويني]] نوعدوستي نبايد در طبيعت روي دهد زيرا طبق تعريف، فرآيند [[انتخاب طبیعی|انتخاب]]، بر عليه صفاتي عمل مي كند كه اثر آنها كاهش بازنمايي خود در نسل هاي بعدي است؛ با اين حال، يك دسته رفتارهاي نوعدوستانه در پستانداران وحشي و نيز در انسانها ديده مي شود. نوعدوستي به يك معنا نوعي [[خودخواهي]]، منتها در سطح [[ژني]] است، نه در سطح فردي. نمونه هاي شناخته شده نوعدوستي را در آن دسته زنبورها، [[زنبور عسل]]، و [[مورچه|مورچه هاي]] ماده مي بينيم كه طبقه كارگر را در اين انواع تشكيل مي دهند. آنها [[عقيم]] اند و [[توليد مثل]] نمي كنند، امّا براي توفيق [[ملكه]] در توليد مثل، نوعدوستانه كار مي كنند. <br />
مكانيسم احتمالي ديگر براي ايجاد نوعدوستي در روند [[تكامل]]، انتخاب گروه است. گروه هاي داراي افراد نوعدوست، موفق تر از گروههايي هستند كه تماماً از افراد خودخواه تشكيل شده اند. در نتيجه گروههاي نوعدوست دوام مي آورند و گروههاي خودخواه از دور خارج مي شوند و به اين ترتيب نوعدوستي در روند تكامل باقي مي ماند. درحالي كه گروههاي نوعدوست از روند تكامل سربلند بيرون مي آيند، در داخل هر گروه، افراد نوعدوست در وضعيتي بسيار نامساعدتر از اعضاي خودخواه گروه به سر مي برند. <ref> کاپلان، هارولد، و سادوک، بنیامین. چکیده روانپزشکی بالینی. ترجمهٔ فرزین رضاعی. تهران: انشارات ارجمند. جلد اول. صفحه 207.</ref>
==منابع==
{{پانویس}}
| |||