ادگار دگا: تفاوت میان نسخه‌ها

اگرچه اغلب او را یکی از پایه‌گذاران [[جنبش هنری|جنبش]] [[دریافتگری]] می‌شناسند، اما خود وی این لقب را نمی‌پذیرفت و ترجیح می‌داد از او به‌عنوان یک [[واقع‌گرایی|واقع‌گرا]] یاد شود.<ref>گوردُن و فورج {{نشان زبان|en|انگلیسی}}، صفحه ۱۱.</ref>

مانند [[مانه]]، دگا نیز خانواده‌ای ثروتمند داشت. پدر او رئیس یکی از بانک‌های خانوادگی پاریس بود. او نیز مانند مانه گاهی اوقات به خیابان گردی می‌پرداخت، اگرچه آن قدر خانه نشین بود که نمی‌توان او را یک خیابان گرد صرف دانست. در ابتدا آرزو داشت نقاشیی تاریخی شود. دگا که اگنر را ستایش می‌کرد، نزدیکی از پیروان [[اگنر]] به تحصیل پرداخت و در کارهای اولیه اش به طراحی و برجسته سازی اصرار داشت. در سال ۱۸۶۵، دگا وارد محفل مانه و بودلر در کافه گوربو شد و به بازنمایی پاریس مدرن روی آورد. دگا، نگرش نقاشانه‌ای به اشیاء داد که از مانه الهام گرفته بود و همچنین ابزارها ی ترکیبی نوآورانه به کار گرفت که به تصاویرش کیفیتی گذرا و خود جوش می‌بخشیدند و بیننده را در جایگاه تماشاگرانهٔ خیابان گرد نامشهود قرار می‌داد. اکنون او بلوارهای جدید هاسمن، فروشگاهای زنانه، پیست لوشان، کنسرت‌های کافه‌ای، اپرا، بارها و کافه‌ها را می‌کشید. چشمان تیز او گونه‌های مختلف همهٔ طبقات اجتماعی، از [[بورژوا]]، نوازنده و بازیگر، تابه حاشیه رانده شده‌های اجتماعی و کارگران را به خوبی تسخیر می‌کرد.<ref>تاریخ هنر جنسن</ref>

 

[[پرونده:Degas Tomb.JPG|150px|بندانگشتی|چپ|مقبره ادگار دگا]]