تجارت خارجی و سرمایه‌گذاری در هند: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Bombay-Stock-Exchange.jpg|بندانگشتی|۲۰۰px|دفتر اصلی بازار سهام هند در [[بمبئی]] که یکی از قدیمی‌ترین بازارهای بورس سهام [[آسیا]] به‌شمار می‌رود]]

 

 

به‌علت سلطه چای، تولیدات کنف و کتان که تقاضاها برای آنها به طور کلی [[متغیر|انعطاف پذیری (اقتصاد)]] بود، در ۱۵ سال اول پس از استقلال، صادرات هند دچار رکود و کسادی شد. در آن دوران، واردات نیز عمدتاً شامل ماشین آلات، تجهیزات و موارد خام بود که علت این امر [[صنعتی سازی]] نوپا بود. از زمان لیبرالیزاسیون، ارزش تجارت بین المل هند بیشتر مبتنی بر خارج بوده‌است و از ۲۵۰/۱ کرور در سالهای ۵۱- ۱۹۵۰ به ۶۳/۰۸۰/۱۰۹ [[کرور]] در سالهای ۴-۲۰۰۳ رسید. شرکای تجاری اصلی هند را چین، [[ایلات متحده]]، [[امارات متحده عربی]]، بریتانیا و انحادیه اروپا تشکیل می‌دادند..<ref name="Datt-۱۴">{{یادکرد|فصل= ۴۶|کتاب=Indian Economy|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال= |شابک= |نویسنده= Datt, Ruddar & Sundharam, K.P.M.|نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=767٬772–76 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}}</ref> در طول [[اوت ۲۰۰۶|ماه اوت سال ۲۰۰۶]] صادرات هند به ۳/۱۰ میلیون دلار رسید که رشدی معادل ۴/۴۱٪ را نشان می‌داد و واردات این کشور به ۸۷/۱۳ بیلیون دلار رسید که در مقایسه با یک سال پیش از آن ۱۶/۳۲٪ رشد داشته‌است. [http://www.financialexpress.com/fe_full_story.php?content_id=141237].