عبدالحسین سپنتا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب: نیازمند بازبینی |
برچسب: نیازمند بازبینی |
||
خط ۴۰:
سپنتا فیمنامه را نوشته و خود نیز نقش اول مرد را ایفا کرد. داستان فیلم درباره گلنار، خدمتکار قهوه خانه ای روستایی است که عاشق یک مامور دولت به نام جعفر می شود. زوج عاشق فیلم تصمیم می گیرند تا فروکش کردن تنش های سیاسی ایران به هند بگریزند. برخی فیلم را انتقاد سیاسی ظریفی بر نبود امنیت اجتماعی در برهه ای از زمان که دودمان پهلوی جانشین سلسله قاجار می شد، می دانند.
== سپنتا پس از دوره فیلمسازی ==
بین سال های 1934 تا 1954 دوران رکود سینمای ایران بود و وقتی سینما دوباره جان گرفت، سپنتا دیگر کنج انزوا برگزیده بود. او در سال 1934 شروع به انتشار مجله ای هفتگی به نام سپنتا کرد. مجله تا سال ها فعال بود اما نهایتا به خاطر تفکرات سیاسی سپنتا که در آن آزادی بالاترین جایگاه را داشت، با مشکلاتی مواجه شده و در سال 1954 بسته شد. سپنتا از سال 1955، مشاور برنامه کمک های ایالات متحده در اصفهان بود.
در نهایت پس از 30 سال، سپنتا دوباره به فیلمسازی روی آورد اما نه به عنوان یک حرفه؛ او دوربین کانون 8 میلی متری ای خریده و بین سال های 1967 تا 1969 تعداد مستند کوتاه ساخت. یکی از این مستندهای 8 میلی متری به نام "پاییز" در سال 1971 و دو سال پس از فوت سپنتا در بیست و ششمین کارگاه آزاد سینمایی نمایش داده شد.
عبدالحسین سپنتا نقشی مهم در ایجاد و توسعه سینمای ایران ایفا کرده و پدر سینمای ناطق ایران نام گرفت.
سپنتا 8 فروردیت سال 1348 در اثر حمله ی قلبی در اصفهان درگذشت. وی در [[تخت فولاد]] اصفهان به خاک سپرده شده است.▼
▲وی در [[تخت فولاد]] اصفهان به خاک سپرده شده است.
== فیلموگرافی ==
| |||