نیروی هوایی مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۰۰:
دو هواپیمای اسرائیلی در تاریخ ۲۲ مه ۱۹۴۸ سرنگون شدند و اسپیتفایرهای مصری به فرودگاه بریتانیایی [[پایگاه هوایی رامتا دیوید|رمات دیوید]] که گمان می‌رفت قبلاً نیروهای اسرائیلی آن را در دست گرفته‌اند، حمله کردند. نخستین حملهٔ هوایی بریتانیا را روی زمین غافلگیر کرد و منجر به نابودی چند هواپیمای بریتانیایی روی زمین و مرگ چهار تن از سوی نیروهای عرب بوده یا اسرائیل. هنگامی که دومین و سومین حمله به فاصلهٔ کوتاهی از نخستین حمله انجام شد این بار بریتانیایی‌ها آماده بودند و همهٔ هواپیماهای حمله کننده را سرنگون کردند و آخرین هواپیما برای مدتی در آسمان فریب داده شد تا خلبانان بریتانیایی نشان روی هواپیما را از نزدیک ببینند و از ملیت هواپیما آگاه شوند.
ارتباط با بریتانیا دوباره بهبود پیدا کرد و وضعیت جنگی ادامه داری که میان مصر و اسرائیل حکمفرما بود خرید جنگ افزار را تضمین می‌کرد.
=== بحران سوئز ===
پس از این که دولت مصر
در سال ۱۹۵۸ مصر با سوریه متحد شد و [[جمهوری متحدهٔ عربی]] را تشکیل داد و نیروهای هوایی مصر و [[نیروی هوایی سوریه|سوریه]] نیروی هوایی جمهوری متحده را تشکیل دادند. با وجود این سوریه این اتحادیه را در سال ۱۹۶۱ ترک کرد و مصر نام رسمی «اتحادیه» را تا سال ۱۹۷۱ به کار می بردکه شامل نیروی هوایی مصر نیز می‌شد.
تا میانهٔ دههٔ ۱۹۶۰ هواگردهای بریتانیایی جای خود را کاملاً به هواگردهای [[شوروی]] دادند. اتحاد شوروی تجهیزکنندهٔ اصلی نیروی هوایی مصر و بسیاری از دیگر کشورهای عربی گردید. این موضوع سبب شد تا نیروی هوایی مصر بسیار مدرن شده و کارایی جنگی آن افزایش پیدا کند. [[میگ-۲۱|میگ-۲۱ فیشبد]] در اوائل دههٔ ۱۹۶۰ وارد نیروی هوایی مصر شدو سرعت نیروی هوایی مصر را به ۲ ماخ رساند. میگ-۲۱ برای دو دهه جنگندهٔ اصلی مصر بود. در سال ۱۹۶۷ مصر ۲۰۰ فروند میگ-۲۱ داشت. همچنین در اواسط دههٔ ۱۹۶۰ نیروی هوایی مصر شکاری بمب افکن‌های [[سوخو-۷]] خود را به پرواز درآورد.
مصر همچنین ساخت نخستین هوایپمای فراصوت خود اچ ای-۳۰۰ را آغاز کرد، ولی ساختاین هواپیما از ۳ پیش نمونه و پرواز آزمایشی فراتر نرفت و به خاطر هزینهٔ نظامی بالایی که به خاطر درگیری نظامی مصر در جنگ یمن و شکست آن در چنگ ۱۹۶۷ با اسرائیل به مصر تحمیل شده بود این پروژه رها گردید.
| |||