فیلم مستند: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب: نیازمند بازبینی |
جز ویرایش 213.195.39.132 (بحث) به آخرین تغییری که Fatemibot انجام داده بود واگردانده شد |
||
خط ۳:
== تعریف فیلم مستند ==
واژه انگلیسی «Documentary» به معنی «مستند» اولین بار در نقدی که بر فیلم [[رابرت فلاهرتی]] به اسم [[موآنا]] ([[۱۹۲۶ (میلادی)|۱۹۲۶]]) مورخ [[۸ فوریه]] ۱۹۲۶ ([[۱۹ بهمن]] [[۱۳۰۴]]) در روزنامه [[نیویورک سان]] منتشر شده بود به کار رفت. این مطلب توسط [[جان گری‌یرسون]] مستندساز اسکاتلندی و با نام مستعار (Moviegoer = سینمارو) نگارش یافته بود.
قاعدهٔ کلی گِری‌یرسون در مورد فیلم مستند این بود که از پتانسیل نمایش زندگی در سینما می‌توان در قالب یک هنر جدید بهره‌برداری کرد. هنری که در آن بازیگر «اصلی» و صحنهٔ «اصلی» نسبت به برابرهای خیالی‌شان، در شرح دنیای جدید راهنماهای بهتری محسوب می‌شوند و موادی که «این چنین در حالت خام گرفته شوند» واقعی‌تر از موادی خواهند بود که با بازی ساخته می‌شوند. از این بابت، دیدگاه وی را می‌توان با نظر ورتوف که داستان‌های نمایشی را با اطلاق لقب «زواید بورژوایی» تحقیر می‌کرد مقایسه کرد هر چند که دیدگاه او ظرافت بیشتری دارد. تعریف گِری‌یرسون از فیلم مستند «مواجههٔ خلاقانه با مسلَمات» است که طرفدارانی هم دارد. این تعریف پرسش‌هایی در مورد مستندهایی که حاوی بازآفرینی و نمایش هستند را بر می‌انگیزد.
خط ۹:
[[ژیگا ورتوف]] در مقالات خود از نمایش «زندگی همان‌طور که هست» (تصویربردای پنهانی از زندگی) و «گرفتن زندگی در حالت ناگهانی» (تحریک یا غافلگیر کردن توسط دوربین) بحث می‌کرد.
[[پار لورنتز]] فیلم مستند را «فیلمی واقعی با خصوصیات نمایشی» تعریف کرده است.<ref>[http://parelorentzcenter.net/fdr_film.php Pare Lorentz Film Library - FDR and Film]</ref> دیگران بر این باورند که داشتن نظریه و یک پیام خاص در کنار واقعیاتی که فیلم مستند به نمایش می‌گذارد آن را از سایر گونه‌های فیلم‌های غیرداستانی متمایز می‌سازد.<ref>{{Cite document
| author = [[Larry Ward]]
| date = Fall 2008
خط ۲۷:
=== ۱۹۲۰-۱۹۰۰ ===
در این دوره فیلم‌های [[سفرنامه‌ای]] بسیار رایج بودند که به فیلم‌های صحنه‌ای مشهور بودند.
یکی از اولین فیلم‌هایی که از مفهوم صحنه‌ای بودن خارج شد«[[در سرزمین شکارچیان سر]]» نام داشت که محصول سال [[۱۹۱۴]] و در آن [[بدویت]] و [[بیگانه‌پردازی]] در زندگی [[بومیان آمریکا]] به تصویر کشیده شده بود.
در همین دوره، فیلم‌های مستند [[فرانک هارلی]] درباره [[سفر وی به قطب جنوب]] در سال [[۱۹۱۹]] تولید شد. در این فیلم داستان سفر ناموفق به قطب جنوب توسط [[ارنست شالکتون]] (در سال‌های [[۱۹۱۴]] تا [[۱۹۱۶]]) به تصویر کشیده شده بود.
=== سلاح‌های سیاسی ===
در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ عموماً فیلم مستند به عنوان اسلحه‌ای علیه [[استعمار نو|نواستعمارگری]] و نظام [[سرمایه‌داری]] تلقی می‌شد. این امر مخصوصا در مورد [[آمریکای لاتین]] صادق بود، اما جامعه در حال دگرگونی [[کبک]] کانادا را نیز در بر می‌گرفت. فیلم مستند La Hora de los hornos (ساعت تنورها، از ۱۹۶۸) به کارگردانی [[اوکاتویو گتینو]] و [[فرناندو ای
== سبک‌ها ==
=== سبک رومانتیک ===
با معرفی فیلم «[[نانوک شمالی]]» ساخته [[رابرت فلاهرتی]] در سال
فلاهِرتی در صحنه سازی خود از فناوری فهیم سازی آن زمان استفاده می‌کرد و برای مثال یک [[کلبه اسکیمویی]] بدون سقف ساخت.
دومین فیلم مستند فلاهِرتی«[[ماونا]]» نام داشت که در سال ۱۹۲۶ ساخته شد. اولین بار اصطلاح «مستند» در مورد چنین فیلم‌هایی در مراحل بررسی فیلمنامه‌های این فیلم استفاده شد که فیلمنامه نویس آن [[جان گریسون]] که با لقب سینمارو («The Moviegoer») در [[نیویورک سان]] کار می‌کرد در ۸ فوریه [[۱۹۲۶]] آن را نوشت.
=== سبک نیوزریل ===
| |||