گرافین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز Bot: Removing Link FA template |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +املا+مرتب+تمیز (۹.۱): + رده:مدلهای کوانتومی شبکه |
||
خط ۲:
'''گرافین''' {{انگلیسی|Graphene}} نامِ یکی از [[آلوتروپ|آلوتروپهایِ]] [[کربن]] است.
در [[گرافیت]] (یکی دیگر از آلوتروپهایِ کربن)، هر کدام از اتمهایِ [[ظرفیت (شیمی)|چهارظرفیتیِ]] کربن، با سه [[پیوند کووالانسی|پیوندِ کووالانسی]] به سه اتمِ کربنِ دیگر متصل شدهاند و یک شبکهٔ گسترده را تشکیل دادهاند. این لایه خود بر رویِ لایهای کاملاً مشابه قرار گرفتهاست و به این ترتیب، چهارمین الکترونِ
هر چند نخستین بار در سال ۱۹۴۷ فیلیپ والاس دربارهٔ گرافین نوشت و سپس از آن زمان تلاشهایِ زیادی برایِ ساختِ آن صورت گرفته بود اما قضیهای به نامِ [[قضیه مرمین-واگنر|قضیهٔ مرمین-واگنر]] در [[مکانیک آماری|مکانیکِ آماری]] و [[نظریه میدانهای کوانتومی|نظریهٔ میدانهایِ کوانتومی]] وجود داشت که ساختِ یک مادهٔ دوبعدی را غیرممکن و چنین مادهای را غیرپایدار میدانست. اما به هر حال در سال ۲۰۰۴، [[آندره گایم]] و [[کنستانتین نووسلف]]، از دانشگاه منچستر موفق به ساختِ این ماده شده و نشان دادند که قضیهٔ مرمین-واگنر نمیتواند کاملاً درست باشد. جایزهٔ [[نوبل فیزیک|نوبلِ فیزیکِ ۲۰۱۰]] نیز به خاطرِ ساختِ ''مادهای دوبعدی'' به این دو دانشمند تعلق گرفت.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.dw-world.de/dw/article/0,,6080482,00.html |عنوان = نوبل فیزیک برای کاشفان «مادهای جادوئی» | ناشر = دویچه وله|تاریخ = ۵ اکتبر ۲۰۱۰|تاریخ بازدید = ۲ نوامبر ۲۰۱۰}}</ref>
{{-}}
== معرفی ==
گرافین ساختار دو بعدی از یک لایه منفرد [[شبکه لانه زنبوری]] کربنی میباشد. گرافین به علت داشتن خواص فوق العاده در [[رسانندگی الکتریکی]] و [[رسانندگی گرمایی]]، چگالی بالا و [[تحرک پذیری|تحرک پذیری حاملهای بار]]، [[رسانندگی اپتیکی]]<ref>Nair, R. R. , P. Blake, A. N. Grigorenko, et al. 2008. Fine structure constant defines visualtransparency of graphene. Science 320 (5881):1308</ref> و خواص مکانیکی<ref>Geim, A. K. , and P. Kim. 2008. Carbon wonderland. Scientific American 298 (4):90–97. Geim, A. K. , and K. S. Novoselov. 2007</ref> به مادهای منحصربفرد تبدیل شده است. این سامانه جدید حالت جامد به واسطه این خواص فوق العاده به عنوان کاندید بسیار مناسب برای جایگزینی سیلیکان در نسل بعدی قطعههای [[فوتونیک|فوتونیکی]] و الکترونیکی در نظر گرفته شده است و از این رو توجه کم سابقهای را در تحقیقات بنیادی و کاربردی به خود جلب کرده است. طول پیوند کربن ـ کربن در گرافین در حدود ۰٫۱۴۲ نانومتر است. ساختار زیر بنایی برای ساخت نانو ساختارهای کربنی، تک لایه گرافین است که اگر بر روی هم قرار بگیرند توده سه بعدی گرافیت را تشکیل میدهند که بر هم کنش بین این صفحات از نوع واندروالسی با فاصلهٔ بین صفحهای ۰٫۳۳۵ نانومتر میباشد. اگر تک لایه گرافیتی حول محوری لوله شود [[نانو لوله کربنی]] شبه یک بعدی واگر به صورت کروی پیچانده شود [[فلورین]] شبه صفر بعدی را شکل میدهد. لایههای گرافینی از ۵ تا ۱۰ لایه را به نام ''گرافین کم لایه'' و بین ۲۰ تا ۳۰ لایه را به نام ''گرافین چند لایه''، ''گرافین ضخیم'' و یا ''نانو بلورهای نازک گرافیتی''، مینامند.
گرافین خالص تک لایه ازخود خواص شبه فلزی نشان میدهد.<ref>Novoselov, K. S. , A. K. Geim, S. V. Morozov, et al. 2005. Two-dimensional gas of massless Dirac fermions in graphene. Nature 438 (7065):197–200</ref> درگرافین طیف حاملها شبیه به طیف فرمیونهای دیراک بدون جرم میباشد و به علاوه کوانتش ترازهای لاندائو، اثر کوانتومی هال صحیح و کسری، در این سامانه باعث شده است که توجه بسیاری از فیزیکدانها از حوزههای مختلف فیزیک به آن جلب شود.<ref>[4]Novoselov, K. S. , D. Jiang, F. Schedin, et al. 2005. Two-dimensional atomic crystals. Proceedings of the National Academy of Sciences USA 102 (30):10451–10453</ref> علاوه بر اینها خصوصیات سامانههای گرافین بطور مستقیم به تعداد لایههای گرافین موجود در سامانهٔ مورد نظر بستگی دارد. به عنوان مثال، گذردهی نوری برای گرافین تک لایه
{{-}}
== روشهای ساخت گرافین ==
امروزه روشهای بسیار متنوعی برای ساخت گرافین بکار برده میشود که از متداولترین آنها میتوان به روشهای لایه برداری مکانیکی، لایه برداری شیمیایی، سنتزشیمیایی و رسوب بخار شیمیایی (CVD) را نام برد. برخی روشهای دیگری همانند شکافتن نانو لولههای کربنی<ref>Jiao, L. Y. , X. R. Wang, G. Diankov, H. L. Wang, and H. J. Dai. 2010. Facile synthesis of highquality graphene nanoribbons. Nature Nanotechnology 5 (5):321–325</ref> و ساخت باامواج ماکرویو<ref>Xin, G. Q. , W. Hwang, N. Kim, S. M. Cho, and H. Chae. 2010. A graphene sheet exfoliated with microwave irradiation and interlinked by carbon nanotubes for high-performance transparent flexible electrodes. Nanotechnology 21 (40)</ref> نیز
* '''<big>روشهای ساخت گرافین</big>'''
** '''از پایین به بالا'''
سطر ۳۵ ⟵ ۳۱:
**** روش شیمیایی
در سال ۱۹۷۵گروه Lang برای اولین بار گرافیت کم لایه بر روی سطح بلور پلاتین را با استفاده از روش CVD تولید کردند.<ref>Lang, B. 1975. A LEED study of the deposition of carbon on platinum crystal surfaces. Surface Science 53 (1):317–329</ref> در سال ۱۹۹۹ گروه Lu با استفاده از AFM، لایه برداری مکانیکی را بر روی یک گرافیت پیرولیتی به منظور تهیه گرافین تک لایه انجام دادند.<ref>Lu, X. K. , M. F. Yu, H. Huang, and R. S. Ruoff. 1999. Tailoring graphite with the goal of achieving single sheets. Nanotechnology 10 (3):269–272</ref> با این وجود، گرافین تک لایه برای اولین بار در سال۲۰۰۴ توسط گروه Novoselov تولید و گزارش شد. آنها از چسب نواری برای جدا کردن لایههای گرافین از سطح زیرلایه استفاده کردند. این روش توانایی و قابلیت تولید لایههای متنوع گرافین را دارد و علاوه بر آن، آسان نیز است. روش لایه برداری مکانیکی توسط
{{-}}
== خواص ==
* '''ساختار اتمی'''
ساختار اتمی تک لایهٔ مجزای گرافین به روش میکروسکوپی عبوردهی الکترونی (Transmission Electron Microscopy) بر روی ورقههایی از گرافین که در بین دو شبکه آهنی نگه داشته شدهاند، مطالعه شده است. طرحهای پراش الکترونی ساختار شش ضلعی گرافین را نشان دادهاند. علاوه بر این، گرافین از خود اعوجاجهایی را بر روی این ورقههای تخت نشان دادهاند، با دامنهای در حدود یک نانومتر. این اعوجاجها ممکن است خصلت ذاتی ای برای گرافین به خاطر ناپایداری کریستالهای دو بعدی باشد، و یا حتی ممکن است در اثر عوامل خارجی ای ناشی از ناخالصیهایی که در سرتاسر گرافین وجود دارند و
[[پرونده:GrapheneE2.png|انرژی الکترونها با عدد موج '''k''' در گرافین، محاسبه شده به وسیلهٔ تقریب تنگ بست ([[Tight Binding]]) |چپ|بندانگشتی|200px]]
سطر ۴۹ ⟵ ۴۳:
[[پرونده:Cnt gnrarm v3.gif|ساختار نواری انرژی گرافین در جهت گیری ''صندلی دسته دار''. محاسبات نشان میدهد که گرافین در این جهت گیری بسته به عرض لایه میتواند فلز و یا نیمه رسانا باشد ([[دستسانی]])|چپ|بندانگشتی|200px]]
* '''ترابرد الکترونی'''
نتایج تجربی از اندازه گیریهای ترابرد الکترونی نشان میدهند که گرافین دارای تحرک پذیری الکترونی بسیار بالایی در دمای اتاق میباشد، با مقادیر گزارش شدهای بالاتر از 15,000 cm<sup>۲</sup>V<sup>−۱</sup>s<sup>−۱</sup>. همچنین تقارن اندازه گیریهای تجربی رسانندگی نشان میدهد که تحرک پذیری برای الکترونها و حفرهها باید یکسان باشد. در بازهٔ دمایی بین 10k تا 100k، تحرک پذیری
* '''خواص اپتیکی'''
خواص اپتیکی منحصر به فرد گرافین، موجب بروز یک شفافیت بالای غیر منتظره برای یک تک لایهٔ اتمی با یک مقدار سادهٔ شگفت انگیز شده است، یک تک لایهٔ گرافین πα ≈ ۲٫۳% از نور سفید فرودی بر روی خود را جذب میکند که در آن α ثابت ساختار ریز شبکه میباشد. این امر نتیجهٔ ساختار الکترونیکی کم انرژی غیر معمول گرافین تک لایه است که طرحی به ساختار نوار انرژی الکترونی ـ حفرهای گرافین میدهد تا آنها در نقاط دیراک به هم برسند، که به طور کیفی از سایر نوارهای انرژی فشردهٔ مرتبهٔ دو معمول متفاوت است. بر مبنای مدل
میتوان گاف نوار انرژی گرافین را از ۰ تا 0.25 eV (در حدود طول موج پنج میکرومتر) به وسیلهٔ اعمال ولتاژ در دمای اتاق به یک ترانزیستور اثر میدان دو دروازهای ساخته شده از یک گرافین دو لایهای، تنظیم نمود. همچنین نشان داده شده است که پاسخ اپتیکی نانو نوارهای گرافینی نیز در ناحیهٔ تراهرتز به وسیلهٔ اعمال یک میدان مغناطیسی قابل تنظیم است. علاوه بر این نشان داده شده است که سیستمهای گرافین ـ گرافین اکسید از خود رفتار الکتروکرومیک بروز میدهند، که اجازه میدهند هم خواص اپتیکی خطی و هم خواص اپتیکی فوق سریع را تنظیم کرد.<ref>http://en.wikipedia.org/wiki/Graphene</ref>
{{-}}
== منابع ==
[http://alireza.rafiee.info/2010/10/blog-post_21.html گرافین و کاربردهایِ آن]
{{پانویس|۲}}
{{دگرشکلهای کربن}}
سطر ۶۶ ⟵ ۵۸:
[[رده:فازهای کوانتومی]]
[[رده:فناوری نوپدید]]
[[رده:مدلهای کوانتومی شبکه]]
[[رده:مواد نیمههادی]]
[[رده:نانومواد]]
|