ایمنی‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

لنفوسیت‌های بالغ توانایی شناسایی مولکول‌ها و سلول‌های خودی را از بیگانه، و نیز مقابله با عوامل بیگانه را به دست می‌آورند و وارد جریان خون می‌شوند. لنفوسیت‌ها بر سطح خود دارای گیرنده‌هایی هستند که از لحاظ شکل هندسی مکمل نوع خاصی از [[آنتی‌ژن]] (که بر سطح عوامل بیگانه قرار دارد) است. به این ترتیب، هر لنفوسیت، با داشتن نوع خاصی گیرنده، آنتی‌ژن خاصی را شناسایی کرده و از بین می‌برد. به همین علت می‌گوییم که لنفوسیت‌ها به طور اختصاصی عمل می‌کنند. برخی از لنفوسیت‌ها بین [[لنف]] و خون در گردش‌اند، و برخی دیگر در [[گره لنفی|گره‌های لنفی]]، [[طحال]]، [[لوزه|لوزه‌ها]] و [[آپاندیس]] جمع می‌شوند.

 

 

ایمنی ذاتی، اولین خط دفاعی در برابر میکرب ها و عوامل خارجی می باشد. مکانیسم های ایمنی ذاتی، قبل از برخورد با میکروب ها و شکل گیری پاسخ های ایمنی اکتسابی صورت می گیرد. ایمنی ذاتی به لحاظ تکاملی، قدیمی ترین سازوکار دفاعی در برابر میکروب ها به شمار می رود و همگام با میکروب ها تکامل یافته تا از تمام جانداران پرسلولی، نظیر گیاهان و حشرات، در برابر عفونت ها محافظت نماید.