اختلال شخصیت نمایشی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: en |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: نیازمند بازبینی |
||
خط ۱۲:
| MeshID = D006677
}}
== درمان ==▼
افراد مبتلا به '''اختلال شخصيت نمايشي''' تحريك پذير و هيجاني اند و رفتاري پر رنگ و لعاب، نمايشي و برونگرايانه دارند. اما علي رغم رفتار متظاهرانه و پر زرق و برقي كه دارند، اغلب نمي توانند دلبستگي عميقي را به مدت طولاني حفظ كنند.
==تشخيص==
بيماران مبتلا به اختلال شخصيت نمايشي در مصاحبه، كلا همكاري خوبي دارند و مشتاق اند كه تاريخچه خود را با جزئيات كامل ارائه دهند. در صحبت كردن آنها، ژست ها و تاكيد ها و مكث هاي نمايشي شايع است. [[لغزش هاي زباني]] در گفتار آنها زياد است و زباني پر زرق و برق و پر رنگ و لعاب دارند. اظهار نظرهاي عاطفي در آنها شايع است، اما اگر مجبورشان كنيد كه وجود احساس خاصي ( مثل [[خشم]]، [[اندوه]]، و خواستهاي جنسي) را در خود قبول كنند ابراز تعجب، نارضايتي، يا انكار مي كنند. از معاينه شناختي آنها معمولا نتايج طبيعي بدست مي آيد، جز اينكه در تكاليف مربوط به تمركز يا رياضيات ممكن است پافشاري نشان ندهند و با كمال تعجب، موضوعات عاطفي را هم خيلي زود از ياد مي برند. <ref>هارولد کاپلان و بنیامین سادوک، چکیده روانپزشکی بالینی، ترجمه فرزین رضاعی. تهران ارجمند. جلد دوم. صفحه423. ISBN:9789644961762</ref>
==خصايص باليني==
بيماران مبتلا به اختلال شخصيت نمايشي، رفتار توجه طلبانه بسيار زيادي از خود نشان مي دهند. آنها در افكار و احساسات خود اغلب مبالغه مي كنند و هر چيز ساده اي را مهمتر از آنچه در واقع هست، جلوه مي دهند. اگر كانون توجه واقع نشوند يا تحسين و تاييد نشوند، تندخو مي شوند، مي زنند زير گريه، و ديگران را ملامت مي كنند و به آنها افتراهاي ناروا مي زنند.
رفتار اغواگرانه در اين گونه بيماران، از هر جنسي كه باشند، شايع است. پرداختن به تخيلات جنسي در مورد افرادي كه با آنها رابطه دارند، در اينها شايع است، منتها اين تخيلات را هميشه بر زبان نمي آورند و به عوض اين كه از نظر جنسي پرخاشگر باشند، عشوه گر و اهل لاس زدن هستند. اين بيماران ممكن است به [[انحراف جنسی|كژكاري رواني-جنسي]] مبتلا باشند: زنهاي نمايشي ممكن است [[ناکارآمدی جنسی|آنورگاسمي]] داشته باشند و مردهاي نمايشي هم ممكن است دچار ناتواني جنسي باشند. براي آنكه مطمئن شوند نزد جنس مخالف جاذبه دارند، ممكن است تكانه هاي جنسي خود را به عمل درآورند. نياز آنها به مطمئن ساختن خود تمامي ندارد، با اين حال، روابط آنها اغلب سطحي است و ممكن است افرادي مغرور، غرق در خود و دمدمي مزاج باشند. نيازهاي بسيار شديد آنها به وابستگي باعث مي شود كه زود به هر كس اعتماد كنند و خيلي راحت بشود فريبشان داد.
دفاعهاي عمده بيماران دچار اختلال شخصيت نمايشي، واپس زني و تجزيه است. در نتيجه دفاع اول از فهم احساسات واقعي خود عاجزاند و در نتيجه دفاع دوم نمي توانند انگيزه هاي خود را توضيح دهند. اين افراد اگر تحت فشار رواني قرار گيرند، حس واقعيت سنجي اشان به راحتي مختل مي شود. <ref>هارولد کاپلان و بنیامین سادوک، چکیده روانپزشکی بالینی، ترجمه فرزین رضاعی. تهران ارجمند. جلد دوم. صفحه423. ISBN:9789644961762</ref>
==تشخيص افتراقي==
افتراق نهادن ميان اختلال شخصيت نمايشي و اختلال شخصيت مرزي، دشوار است. البته اقدام به خودكشي، ابهام در هويت، و حملات گذراي روانپريشي، در اختلال شخصيت مرزي محتملتر است. اگرچه مي شود در يك بيمار هر دو تشخيص مذكور را هم مطرح كرد، اما بالينگر بايد بتواند اين دو را از هم تفكيك كند. اختلال جسماني سازي يا سندروم بريكه نيز ممكن است همزمان با اختلال شخصيت نمايشي پيدا شود. براي بيماران مبتلا به اختلال روانپريشي گذرا و اختلالات تجزيه اي، مي شود تشخيص اختلال شخصيت نمايشي را نيز همزمان مطرح كرد. <ref>هارولد کاپلان و بنیامین سادوک، چکیده روانپزشکی بالینی، ترجمه فرزین رضاعی. تهران ارجمند. جلد دوم. صفحه424. ISBN:9789644961762</ref>
==سير و پيش آگاهي==
با بالا رفتن سن علايم كمتري در بيماران مبتلا به اختلال شخصيت نمايشي ديده مي شود، اما از آنجا كه انرژي اين بيماران نيز با افزايش سن كمتر مي شود، تفاوتي كه در علايم آنها ديده مي شود ممكن است ظاهري باشد، نه واقعي. اين بيماران، افرادي هيجان طلب هستند و ممكن است با قانون درگير شوند و به سوء مصرف مواد روي آورند، يا لاابالي گري كنند. <ref>هارولد کاپلان و بنیامین سادوک، چکیده روانپزشکی بالینی، ترجمه فرزین رضاعی. تهران ارجمند. جلد دوم. صفحه424. ISBN:9789644961762</ref>
رواندرماني. بيماران دچار اختلال شخصيت نمايشي اغلب از احساسات واقعي خود بي خبرند؛ لذا تبيين احساسات دروني آنها فرايند درماني مهمي است. رواندرماني مبتني بر روانكاوي، چه به صورت گروهي و چه به صورت فردي، شايد درمان انتخابي اختلال شخصيت نمايشي باشد.
دارودرماني. براي برخي علايم مي شود از دارودرماني هم به صورت كمكي استفاده كرد ( مثل استفاده از داروهاي ضد افسردگي براي افسردگي و علايم جسمي، داروهاي شد اضطراب براي اضطراب و داروهاي ضد روانپريشي براي مسخ واقعيت و خطاهاي ادراكي). <ref>هارولد کاپلان و بنیامین سادوک، چکیده روانپزشکی بالینی، ترجمه فرزین رضاعی. تهران ارجمند. جلد دوم. صفحه424. ISBN:9789644961762</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
{{اختلالات شخصیت}}
| |||