اختلال شخصیت نمایشی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰:
==تشخيص==
بيماران مبتلا به اختلال شخصيت نمايشي در مصاحبه، كلا همكاري خوبي دارند و مشتاق اند كه تاريخچه خود را با جزئيات كامل ارائه دهند. در صحبت كردن آنها، ژست ها و تاكيد ها و مكث هاي نمايشي شايع است. [[لغزش زبان|لغزش هاي زباني]] در گفتار آنها زياد است و زباني پر زرق و برق و پر رنگ و لعاب دارند. اظهار نظرهاي عاطفي در آنها شايع است، اما اگر مجبورشان كنيد كه وجود احساس خاصي ( مثل [[خشم]]، [[اندوه]]، و خواستهاي جنسي) را در خود قبول كنند ابراز تعجب، نارضايتي، يا انكار مي كنند. از معاينه شناختي آنها معمولا نتايج طبيعي بدست مي آيد، جز اينكه در تكاليف مربوط به تمركز يا رياضيات ممكن است پافشاري نشان ندهند و با كمال تعجب، موضوعات عاطفي را هم خيلي زود از ياد مي برند. <ref>هارولد کاپلان و بنیامین سادوک، چکیده روانپزشکی بالینی، ترجمه فرزین رضاعی. تهران ارجمند. جلد دوم. صفحه423. ISBN:9789644961762</ref>
==ملاك هاي DSM-IV-TR در مورد اختلال شخصيت نمايشي==
احساساتی بودن و توجه طلبی مفرط به صورت الگویی نافذ و فراگیر که از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه های مختلف تظاهر یابد، که علامت اش وجود لااقل پنج تا از موارد زیر است:
(1) در موقعیت هایی که مرکز توجه نیست ،ناراحت باشد و در رنج و مشقت به سر برد.
2) مشخصه تعاملش با دیگران،رفتار نامتناسب به صورت اغواگری جنسی یا تحریک کنندگی جنسی باشد.
3) ابراز احساساتش به سرعت تغییر کند و سطحی باشد.
4) همواره از ظاهر جسمی خود برای جلب توجه دیگران استفاده کند.
5) سبک تکلمش به نحوه افراطی مبتنی بر حدس و گمان و فاقد جزئیات باشد.
6) خود نما و نمایشی باشد و در ابراز احساسات مبالغه کند.
7) القا پذیر باشد، یعنی به راحتی تحت تأثیر افراد یا موقعیت ها قرار گیرد.
8) روابط را خودمانی تر از آنچه واقعاً هستند، بپندارد. <ref>هارولد کاپلان و بنیامین سادوک، چکیده روانپزشکی بالینی، ترجمه فرزین رضاعی. تهران ارجمند. جلد دوم. صفحه424. ISBN:9789644961762</ref>
==خصايص باليني==
| |||