خلیج ها لونگ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خلیج ها لونگ''' {{به ویتنامی| Vịnh Hạ Long}} به معنای ''اژدهای نزول‌کرده'' خلیج کوچکی واقع در استان [[کوانگ نن]] در شمال شرقی [[ویتنام]] است که از نظر اجرایی به شهر [[ها لونگ]]، شهرک کام فا و بخشی از [[ناحیه وان دون]] تعلق دارد. این خلیج در فهرست [[میراث جهانی یونسکو]] جای داشته و یکی از مقاصد محبوب گردشگران است.

از ویژگی‌های خلیج ها لونگ وجود هزاران جزیره و [[کارست|کارستِ]] [[سنگ آهک|سنگ آهکی]] در شکل‌ها و اندازه‌های گوناگون است. این جزیره همچنین مرکز منطقهٔ بزرگتری است که [[خلیج بای تو لونگ]] در شمال شرقی و جزیره‌های [[کات با]] در جنوب غربی را در برگرفته و همگی این مناطق ازنظر [[زمین‌شناسی]]، [[جغرافیایی]]، [[ژئومورفولوژی]]، [[آب و هوا]] و خصوصیات فرهنگی شرایط یکسانی دارند.

خلیج ها لونگ مساحتی درحدود ۱٬۵۵۳ کیلومتر مربع شامل ۱٬۹۶۰ جزیرهٔ کوچک و عمدتاً سنگ آهکی را در بر می‌گیرد. مرکز این خلیج منطقه‌ای به مساحت ۳۳۴ کیلومتر مربع است که با دارا بودن ۷۷۵ جزیرهٔ کوچک از تراکم بالایی برخوردار است. سنگ آهکی که در این خلیج وجود دارد در طول ۵۰۰ میلیون سال و تحت شرایط و محیط‌های گوناگون شکل گرفته است. همچنین تکامل کارست‌های خلیج ها لونگ در طی ۲۰ میلیون سال و تحت تأثیر آب و هوای مرطوب گرمسیری روی داده است. تنوع جغرافیایی محیط منطقه، تنوعی زیستی را به‌وجود آورده است که [[اکوسیستم|اکوسیستم‌های]] همیشه‌سبز گرمسیری، اقیانوسی و ساحلی را در بر می‌گیرد. خلیج ها لونگ همچنین موطن ۱۴ گونهٔ گیاهی بومی و ۵۰ گونهٔ جانوری بومی است.

بنا بر پژوهش‌های تاریخی انجام‌گرفته، انسانِ پیش از تاریخ در حدود ده‌ها هزار سال پیش در این منطقه می‌زیسته است. فرهنگ سوئی نهو در حدود ۱۸٬۰۰۰ تا ۷٬۰۰۰ سال پیش از میلاد، فرهنگ کای بئو در حدود ۷٬۰۰۰ تا ۵٬۰۰۰ سال پیش از میلاد و فرهنگ ها لونگ در حدود ۵٬۰۰۰ تا ۳٬۵۰۰ سال پیش از جمله فرهنگ‌های باستانی این منطقه بوده‌اند. خلیج ها لونگ همچنین شاهد رویدادهای مهمی در تاریخ ویتنام بوده و مصنوعات بسیاری در بای تو موت، غار دائو گو و بای چای کشف شده‌است.

[[نگوین ترای]]، اندیشمند، سیاستمدار و شاعر ویتنامی در ۵۰۰ سال پیش زیبایی خلیج ها لونگ را در شعرش ستود و در ۱۹۶۲، وزارت فرهنگ، ورزش و گردشگری ویتنام این خلیج را در در آثار و مناظر ملی فهرست نمود. در ۱۹۹۴ منطقهٔ مرکزی خلیج ها لونگ از سوی یونسکو در فهرست میراث جهانی قرار گرفت و در سال ۲۰۰۹، بنیاد عجایب هفت‌گانهٔ نوین این خلیج را در فهرست نامزدهایش به‌عنوان یکی از [[عجایب هفتگانه طبیعت]] وارد نمود.