قوم موسو: تفاوت میان نسخه‌ها

'''موسو''' یا '''نا''' [[گروه قومی]] کوچکی است که در جنوب [[چین]] در استان‌های [[یون‌نان]] و [[سیچوآن]] در نزدیکی [[تبت]] زندگی می‌کنند. جمعیت موسوها حدود ۴۰ هزار نفر است و بیشترشان در ناحیه یونگ‌نینگ و اطراف [[دریاچه لوگو]] در ارتفاعات [[هیمالیا]] سکونت دارند.

موسوها حیوانات مختلفی از جمله [[گاومیش]]، [[گاو]]، [[گوسفند]]، [[بز]]، [[اسب]] و انواع پرندگان را پرورش می‌دهند اما مهمترین حیوان اهلی آنها [[خوک]] است. گوشت خوک نقش مهمی در جامعه موسوها دارد و حتی به عنوان نوعی پول کاربرد دارد. مردان موسو سالی یک بار یک بازار دام برگزار می‌کنند و برای شرکت در آن از دهکده‌های مختلف کیلومترها با اتوبوس، اسب یا پیاده راه می‌پیمایند.

موسوها گوشت خوک را [[نمک‌سود]] یا [[دوداندود]] می‌کنند و شیوه مخصوص آنها در نگهداری گوشت خوک که بیش از ده سال دوام می‌آورد شهرت زیادی دارد. موسوها نوعی [[نوشیدنی الکلی]] از غلات به نام ''سولیما'' تولید می‌کنند که به شراب‌های قوی شباهت دارد. مصرف سولیما در میان این مردم معمول است و برای پذیرایی از مهمانان و در مراسم و جشن‌ها نیز از آن استفاده می‌کنند.

== فرهنگ ==

مراسم بلوغ دختران و پسران موسوها در سن ۱۲ تا ۱۴ سالگی برگزار می‌شود. تا این سن دختران و پسران لباسهای مشابه می‌پوشند اما بعد از آن دختران [[دامن]] و پسران [[شلوار]] می‌پوشند و بایستی مقررات زیادی را رعایت کنند اما از این پس آزادی بیشتری به دست می‌آورند. دخترها صاحب اتاق شخصی می‌شوند و از هنگام [[بلوغ]] این اجازه را دارند که هر مردی را برای اقامت شبانه به اتاق خود راه بدهند.

مذهب نقش مهمی در زندگی موسوها دارد. مذهب آنها دابا نام دارد که با مذهب [[بودیسم تبتی]] تلفیق شده‌است.

یک بحران فرهنگی هم در این زمینه ایجاد شده‌است. قوانین ضدمذهبی دولت کمونیستی چین موجب شده بود تا کار داباها غیرقانونی شود. البته این قانون اکنون لغو شده‌است اما تعداد کمی دابا باقی مانده‌اند که بیشتر آنها کهن‌سال هستند و به همین دلیل برخی موسوها نگران هستند که با درگذشت این نسل بخشی از میراث تاریخی آنها از دست برود.

باورهای بودایی در سال‌های اخیر گسترش بیشتری در فرهنگ موسوها پیدا کرده‌اند و امروزه شاخهٔ تبتی آئین [[بودایی]] مذهب اصلی موسوهاست. معمولاً نمازهای شکرگذاری و نماز میت را راهبان بودایی می‌خوانند. کودکان

== تغییرات اخیر ==

زندگی موسوها در سال‌های اخیر به سرعت در حال تغییر است. مهاجرت هان‌ها به منطقه یونگ‌نینگ، که از دوران [[حکومت مینگ]] آغاز شد، اولین عاملی است که تغییراتی را در فرهنگ موسها ایجاد کرده‌است. پذیرش مذهب بودایی که البته با ارزش‌های موسو سازگار شده دیگر تغییری است که در فرهنگ موسوها رخ داده ‌استاست. در گذشته نه تجارت و دادوستد با همسایگان و نه [[انقلاب فرهنگی چین]] نتوانست تغییر بنیادینی را در فرهنگ موسوها پدید آورد اما پیشرفت تکنولوژی که جاده‌های بهتر و حمل‌ونقل بیشتر را به ارمغان آورده‌است به همراه ورود تلویزیون تغییرات جدی در زندگی موسوها ایجاد کرده‌است. امروزه خیلی از مردان تصمیم می‌گیرند مستقل از خانواده کار کنند و نسل قدیمی موسوها می‌ترسند که این وضعیت زمینه‌ساز مناقشاتی بر سر تقسیم اموال شود. مهاجرت وانان از روستاها نیز نگرانی دیگر موسوهاست که مراقبت از خانواده را برای آنها دشوار کرده‌است.

موسوها در اطراف دریاچه لوگو زندگی می‌کنند که منطقه‌ای با محیط طبیعی بسیار زیبا است. عکاسان، خبرنگاران، سازندگان برنامه‌های تلویزیونی، نویسندگان و هنرمندان زیادی نیز به خانه موسوها آمده و در مورد آنها مطالبی منتشر کرده‌اند.کرده‌اند؛ و این توجه عمومی موجب جلب گردشگران زیادی به منطقه شده‌است. ورود این گردشگران هرچند از نظر مالی برای موسوها سودمند است اما فرهنگ موسوها را به شدت تهدید کرده‌است. شهرت موسوها به داشتن روابط متعدد باعث شده تا خیلی از مردان برای هوسرانی‌های جنسی به این منطقه بیایند. همچنین ایده‌های غربی در مورد زندگی مشترک و خانواده ارزش‌های سنتی موسوها را نیز تهدید کرده‌است. بر اساس تحقیقی که در سال ۲۰۰۸ صورت گرفته حدود یک‌چهارم روابط موسوها به صورت زندگی مشترک زن و شوهر درآمده‌است.

* Wikipedia contributors, "Mosuo," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Mosuo&oldid=635414932 (accessed December 4, 2014).