کستی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''کُستی''' یا '''کُست''' یا '''کُستیک''' یا '''کُشتی''' یا '''بند دین''' عبارت از بند سفید و باریک و بلندی بوده، که از هفتاد و دو نخ پشم سفید گوسفند بافته می‌شده، هر فرد زرتشتی پس از سن پانزده سالگی ناگزیر بوده آنرا به دور کمر ببندد.<ref>اساطیر و فرهنگ ایرانی، ص ۵۸۶</ref>

کستی کمربند ویژه [[زرتشتیان]] است که روی [[سدره]] بسته می‌شود. آئین [[سدره]] و '''کشتی‌بندی''' یکی از مراسم باشکوه زرتشتیان است. در شبانه روز چندین بار کشتی نو کنند یعنی رشته را از میان گشوده، خدای را یاد کرده، به اهریمن نفرین فرستاده، شرح و تفسیر کشتی خوانده و دوباره به میان بندند.

 

 

این واژه در [[پهلوی]] کُستیک از مادهٔ کُست به معنی سو و پهلو و کنار است. در فارسی نیز کشت یا کست به همین معنی است. کُشتی را '''بند دین''' نیز گویند. '''کُستیج''' معرب کُستی است. در [[اوستا]] از برای کُستیت به معنی مطلق چه '''بند دین''' و چه کمربند أئیویااُنگهَنَ استعمال شده‌است. این کلمه مرکب است از دو جزء اَئیوی به معنی برورو و بالا که در فارسی اَف شده و بر سر یک دسته از لغات دیده می‌شود چون افسر، افسار، افروختن، افکندن، افشاندن و غیره. دوم یانگهن از ریشهٔ یاه که فعل و به معنی کمربستن است و در [[اوستا]] به معنی کمربند آمده‌است. در [[هرمزدیشت]] بندهای ۱۷ و ۱۸ آمده‌است. «کسی که نام‌های [[اهورامزدا]] را در هنگام خوابیدن و برخاستن و کُستی بستن و کشتی گشودن و از جائی به جائی رفتن و از ناحیه و مملکت بیرون رفتن بسراید، به چنین کسی ضربت و کارد و تبرزین و تیر و دشنه و گرز و سنگ و فلاخن دشمن کارگر نشود.»

کستی یاکشتی هم اکنون درمیان مردم کرد رواج دارد وسه گره آن،کرداروگفتاروپندارنیک، هنوزباقیست به این کمربند پشتوین میگویندکه درمراسمهای رسمی روی لباس کردی بسته میشود.

 

{{پانویس}}

 

* اوشیدری، جهانگیر. دانشنامهٔ مزدیسنا، واژه‌نامهٔ توضیحی آیین زرتشت. تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۱ ،

ISBN 964-305-307-5

ISBN 964-315-437-8

 

 

[[رده:آیین‌های زرتشتی]]