بهمنگان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Afshinnazemi (بحث | مشارکتها) جز نوشته های نامربوط و جانبدارانه و منابع غیر ضروری از متن مقاله حذف شد. این منابع به متن مربوط نبودند. برچسبها: نیازمند بازبینی حذف حجم زیادی از مطالب منبعدار (پخ) |
Afshinnazemi (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸:
در [[گاتها]] آمدهاست که [[اشوزرتشت]] به یاری مهین فرشته «بهمن» به پیامبری برگزیده شد. وهومن در جهان مینوی نماد منش نیک اهورامزدا است. و با خواست او، به اشوزرتشت روی میآورد و او را با گفتار و خواست اهورایی پیوند میدهد. در [[اوستا]]، [[بهشت]] خانه وهومن خوانده شدهاست و نیکوکاران در سرای وهومن (بهشت) به پاداش ایزدی میرسند. در نوشتههای [[پهلوی]] چون [[دینکرد]] و [[بندهش]]، وهومن نخستین آفریده است.
[[رستم شهزادی]] در کتاب «[[جهانبینی زرتشتی]]» مینویسد: «بنا به فرهنگ [[ایران باستان]] و آموزشهای زرتشتی، منظور از یگانگی [[هستی]]، این است که در جهان هستی، حقیقت یکی است و سرچشمهی وجود همان حقیقت یکتاست که اهورا یا «بود» نامیده شده است و همهی موجودات نمودهایی از آن «بود» اصلی هستند و بازگشت همهی نمودها به «بود» اصلی است.»<ref name="amordad">شهریاری، رستم. «بهمنگان جشن خردورزی است». ''[[امرداد (هفتهنامه)|هفتهنامهی امرداد]]''، یکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۱، سال سیزدهم، شمارهی ۲۸۹، ص ۵.</ref>
== بهمنگان در نوشتههای کهن ==
[[اسدی طوسی]] در سدهی پنجم، در کتاب «[[لغت فرس]]» در بارهی جشن بهمنگان، که آن را «بَهمَنجَنه» نامیده، مینویسد:
«جشنی است که دوم روز از بهمن ماه کنند و طعامها سازند و بهمن سرخ و زرد بر سر کاسهها نهند و ماهی و تره و ماست آرند.»
نام این جشن را در سرودههای [[فرخی سیستانی]] و [[منوچهری دامغانی]] میتوان یافت.<ref>اسدی طوسی؛ (1319) لغت فرس، ویراستهی عباس اقبال، تهران، چاپخانهی مجلس، ص 472.</ref> فرخی میسراید:
فرخش باد و خداوندش فرخنده کناد
[[نوروز|عید فرخنده]] و بهمنجنه و بهمن ماه<ref>اسدی طوسی؛ همان، همان جا.</ref>
منوچهری نیز میسراید:
اورمزد و بهمن و بهمنجنه فرخ بود
فرخت باد اورمزد و بهمن و بهمنجنه<ref>اسدی طوسی؛ همان، همان جا.</ref>
و نیز، در جای دیگری میسراید:
رسم بهمن گیر و از سر تازه کن بهمنجنه
ای درخت ملک بارت عز و بیداری تنه<ref>اسدی طوسی؛ همان، همان جا.</ref>
== پرنده و گل ویژه بهمنگان ==
|