معماری هندی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏منابع: ابرابزار
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{موضوعات هند}}+املا+تمیز (۹.۲)
خط ۲۷:
* وارونا: خدای آسمان، شب.
* آگی: خدای آتش.
* سوماسوماً: خدای قربانی.
* ایندرا: خدای آسمان.<ref>اشنایی با معماری جهان مولف دکتر محمد ابراهیم زارعی صفحه 165ذپاراگراف سوم</ref>
 
خط ۳۶:
 
== معماری عصر بودا ==
پس از گرویدن " [[آشوکا]] " به دین بودائی آثار معماری هندی از سنگ ساخته شد و نمادهایش را از آیین بودا وام گرفت. از جمله آثار باقیماندهباقی‌مانده سر ستونی از کاخ آشوکا در منطقه " سارنات " هندوستان است که چهار شیر پشت به پشت روی آن حکاکی شده‌اند. آنها غالب و شکل ایرانی دارند، در زیر آنها نقوش برجسته‌ای از فیل و گردونه آیین بودا به نماد چرخه زندگی و حیات رسم شده و زیر این کتیبه نیلوفر آبی سنگی بزرگی حجاری شده است که در معماری ایران بسیار به چشم می‌خورد؛ نماد نیلوفر، در هنر چین و ژاپن نیز دیده می‌شود.<ref>اشنایی با معماری جهان مولف دکتر محمد ابراهیم زارعی صفحه 166 پاراگراف دوم</ref>
 
از آثار معماری دوره بودایی (بویژه معماری مذهبی) تعدادی معبد، استوپا و معابد غاری به جای مانده‌اند.
خط ۷۶:
=== چایتیا ===
[[پرونده:Indien ajanta2.jpg|بندانگشتی|default|تالار عبادت (چایتیا) در هند]]
هر حیطه و مکان مقدسی را که با عبادت در ارتباط باشد چایتیا می‌خوانند که معمولامعمولاً در این مکان استوپا نیز و جود دارد و در حقیقت استوپا نوعی از چایتیا می‌باشد.<ref>معماری بودایی و وجوه نمادین آن، امیر حسین ذکرگو، فصلنامه فرهنگستان هنر، تابستان 83 صفحه 118</ref>
تالار چایتیا نعلی شکل است که در فاصله نه چندان زیادی از دیواره آن ستونهایی قرار دارد. ردیف ستونها با دیوار تالار موازی است. در گودی انتهای تالار استوپایی واقع شده است. طاق تالار بر فراز استوپا منحنی است و با شکل منحنی بدنه استوپا هماهنگ است. حیرت انگیز ترین وجه تالار چایتیا حفر شدن آن در دل سنگهای سخت و دیواره کوهها است.<ref>معماری بودایی و وجوه نمادین آن، امیر حسین ذکرگو، فصلنامه فرهنگستان هنر، تابستان 83 صفحه 121</ref>
 
خط ۸۲:
در اوایل سده شش میلادی در شمال هند بنا گردید. این نیایشگاه سنگی محل اقامتگاه خدا محسوب می‌شود و ملزم به رعایت ساخت اتاقکی برای تمثال یا نماد مورد پرستش است این اتاقک دیوارهای جسیم و سقف سنگی دارد تا بتواند خدا را در خود نگاه دارد. معابد هندو علاوه بر محل اقامت خدا و نیایشگاه بودن، نماد انسان ازلی (پوروسا) هم محسوب می‌شوند. نقشه آن براساس ماندالا یا نمودار جادوئی کیهانی است و در کل باید این معابد را به عنوان یک اثر مجسمه یا پیکره تراشی تجسم کرد نه یک اثر معماری
 
=== معماری معابد «جین» ===
آیین جین از مهمترین آئینهای هندی است که به معماری علاقه خاص نشان داد و پیروان آن در سده ۱۱ و ۱۲ میلادی زیباترین معابد هند را بنا کردند.
 
نقش معابد ابتدا نقشه معابد غاری بودایی بود سپس نقش معابد ویشنو و شیوا را بر فراز تپه‌ای بر افراشتند گرچه از درون بسیار پیچیده بود ولی نمایی ساده داشت، تقوای جین‌ها باعث شد پیکره نامداران جین را در این معابد قرار دهند.<ref>اشنایی با معماری جهان مولف دکتر محمد ابراهیم زارعی صفحه 176 پاراگراف دوم</ref>
 
=== معبد جین در «ایهلی» ===
تقریباتقریباً به سبک یونانی است، با شکل مربع و ستونهایی در بیرون یک رواق با یک اتاق مرکزی در داخل.
در معابد جین‌ها و معابد هم عصرشان انتقال از شکلهای مدور نیایشگاههای بودایی به سبک برج دار هند قرون وسطی و رسیدن از شبستان محصور با ستونها به سالنی که در پشت آن زاویه‌ای است که رویش برجی حجاری شده که به صورت طبقه طبقه است و بیشتر معابد هندو در شمال به همین سبک بنا گردیدند.<ref>اشنایی با معماری جهان مولف دکتر محمد ابراهیم زارعی صفحه 177 پاراگراف دوم</ref>
 
خط ۹۶:
 
== نقاشی ==
هنر نقاشی هند احتمالااحتمالاً اعتبار و عظمتی همپای هنر پیکره تراشی داشته ولی متاسفانهمتأسفانه اثار نقاشی چندانی در این سرزمین باقی نمانده است. نخستین نمونه‌های آثار نقاشان هندی، تکه‌هایی هستند متعلق به حدود سده نخست پیش از میلاد، که از غار آجانتا بدست امده‌اند. نقاشیهای آجانتا چیزی بیش از تجلی اعنقاد و سرسپردگی به آئین بودا هستند و هرچند تصاویر از متون بودایی، اما بازتاب یک هنر پیشرفته و درباری اند.<ref>هنر در گذر زمان، هلن گاردنر، ترجمه محمد تقی فرامرزی، صفحه 696</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{موضوعات هند}}
 
[[رده:تاریخ هند]]
[[رده:معماری هند]]