نیروی نظامی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: نیازمند بازبینی
خط ۷:
 
== ریشه‌شناسی و تعریف ==
 
اصطلاح نظام برگرفته از واژه نظم در زبان عربی است که اشاره به تشکیلات مرتب و آراستهٔ [[نیروهای مسلح]] دارد. از اصطلاحات مرکب با نظام می‌توان به [[پیاده‌نظام]]، [[خدمت وظیفه عمومی|خدمت نظام]]، [[سواره‌نظام]] یا [[مدرسه نظام]] اشاره کرد.
 
سطر ۲۵ ⟵ ۲۴:
به طور کلی دو نوع تاریخ نظامی وجود دارد، هر چند که تقریباً تمام متون، دارای هر دو نوع هستند: [[تاریخ نظامی توصیفی|تاریخ توصیفی]] که صرفاً به شرح وقایع درگیری‌ها بدون اشاره به دلایل، اصل جریان، انتها و تأثیراتشان می‌پردازد؛ و [[تاریخ نظامی تحلیلی|تاریخ تحلیلی]] که می‌کوشد توضیحاتی در رابطه با [[دلایل جنگ‌ها|دلایل]]، ماهیت، [[شکست نظامی|انتها]] و پس‌آیندهای درگیری‌ها بیان کند تا از دانش درگیری‌ها به طور کلی برداشت علمی کند و از تکرار اشتباهات در آینده جلوگیری به عمل آید. همچنین می‌کوشد تا در مفاهیم یا روش‌های به کارگیری نیروها بهبود ایجاد کند و توجیهاتی برای نیاز به فناوری‌های جدیدتر بیان کند.
 
== سازمان و تشکیلات ==
هر ملتی در تاریخ بشر، دلایل متفاوتی برای نیاز به نیروهای نظامی داشته است. چگونگی تعریف این نیازها، اساس تشکیلات، تجهیزات و شیوهٔ استفاده از امکانات را مشخص می‌کند. همچنین این تعریف مشخص‌کنندهٔ کارکرد یک نیروی نظامی در هنگام صلح و هنگام جنگ است. تمامی نیروهای نظامی، چه بزرگ و چه کوچک، [[سازمان نظامی|سازمان‌های نظامی]] هستند که باید اعمال مشخصی را انجام دهند و نقش‌های خاصی را به عهده گیرند تا شایستگی انتخاب شدن را پیدا کنند. اگر در انجام این مأموریت‌ها شکست بخورند، به آن‌ها نام‌هایی چون [[نیروی شبه نظامی|نیروهای شبه‌نظامی]]، [[نیروی پدافند ملی]]، [[نیروی مقاومت ملی]] یا هر گونه نام دیگری که اشاره به وضعیت غیرنظامی دارد اطلاق می‌کنند. این‌ها برداشت‌های رایجی است که نظام کشور آن‌ها را تعریف می‌کند.
 
=== فرماندهی ===
[[پرونده:Zonificación militar 1975.png|120px|بندانگشتی|چپ|نمونه‌ای از فرماندهی نظامی؛ نقشه‌ای از مناطق نظامی [[آرژانتین]] (۱۹۷۵-۱۹۸۳)نخستین]] نیاز یک نیروی نظامی آن است که آن را به شکلی برقرار سازند که توانایی اجرای [[سیاست پدافند ملی]] را داشته باشد. با اینکه [[سیاست]] ممکن است توسط [[سیاست‌مدار|سیاست‌مداران]] یا [[تحلیل‌گر سیاسی|تحلیل‌گران سیاسی]] تعیین شود، در پیاده‌سازی آن همواره نیاز به دانش [[کارشناس|کارشناسان]] ویژه در زمینه کارکردها و شیوه‌های انجام [[مأموریت نظامی|مأموریت‌های نظامی]] بوده است. اولین مهارت، توانایی تشکیل یک نیروی هماهنگ است که بتواند در هنگامی که از آن خواسته شود بنابر سیاست مقرر عمل کند.کند؛ بنابراین نخستین مأموریت نظامی تأمین [[فرماندهی نظامی]] است. یکی از وظایف فرمانده نظامی آن است که سیاست تعیین‌شده را به شکل مأموریت‌ها و وظایف نظامی تفسیر کند و آن‌ها را با استفاده از واژه‌هایی بیان کند که توسط افراد تحت امر وی قابل درک باشند. این طرز بیان را در برداشت عامیانه، دستور می‌نامند. فرماندهی نظامی باعث می‌شود تا سازمان نظام با تفویض قدرت به ساختارهای سازمانی که ممکن است به بزرگی یک [[منطقه نظامی]] و یا به کوچکی یک [[گروه (نظامی)|گروه]] باشد، مؤثر و کارآمد گردند. عنصر فرماندهی یک نیروی نظامی غالباً تأثیر شدیدی بر فرهنگ سازمانی آن نیرو دارد.
 
[[پرونده:Zonificación militar 1975.png|120px|بندانگشتی|چپ|نمونه‌ای از فرماندهی نظامی؛ نقشه‌ای از مناطق نظامی [[آرژانتین]] (۱۹۷۵-۱۹۸۳)نخستین]] نیاز یک نیروی نظامی آن است که آن را به شکلی برقرار سازند که توانایی اجرای [[سیاست پدافند ملی]] را داشته باشد. با اینکه [[سیاست]] ممکن است توسط [[سیاست‌مدار|سیاست‌مداران]] یا [[تحلیل‌گر سیاسی|تحلیل‌گران سیاسی]] تعیین شود، در پیاده‌سازی آن همواره نیاز به دانش [[کارشناس|کارشناسان]] ویژه در زمینه کارکردها و شیوه‌های انجام [[مأموریت نظامی|مأموریت‌های نظامی]] بوده است. اولین مهارت، توانایی تشکیل یک نیروی هماهنگ است که بتواند در هنگامی که از آن خواسته شود بنابر سیاست مقرر عمل کند. بنابراین نخستین مأموریت نظامی تأمین [[فرماندهی نظامی]] است. یکی از وظایف فرمانده نظامی آن است که سیاست تعیین‌شده را به شکل مأموریت‌ها و وظایف نظامی تفسیر کند و آن‌ها را با استفاده از واژه‌هایی بیان کند که توسط افراد تحت امر وی قابل درک باشند. این طرز بیان را در برداشت عامیانه، دستور می‌نامند. فرماندهی نظامی باعث می‌شود تا سازمان نظام با تفویض قدرت به ساختارهای سازمانی که ممکن است به بزرگی یک [[منطقه نظامی]] و یا به کوچکی یک [[گروه (نظامی)|گروه]] باشد، مؤثر و کارآمد گردند. عنصر فرماندهی یک نیروی نظامی غالباً تأثیر شدیدی بر فرهنگ سازمانی آن نیرو دارد.
 
=== کارکنان ===
 
یکی دیگر از نیازمندی‌ها، نفراتی هستند که برای فرماندهی نظامی انتخاب می‌شوند. این نفرات که غالباً به آن‌ها [[افسر]] اطلاق می‌شود به منظور فرماندهی [[کارکنان نظامی]] تحت امرشان انتخاب می‌شوند که شامل [[سرباز|سربازان]]، [[ملوان|ملوانان]]، [[تفنگدار دریایی|تفنگداران دریایی]] یا [[خدمه هوایی]] می‌باشند که قادر به اجرای [[مأموریت عملیاتی|مأموریت‌ها]] و [[وظیفه عملیاتی|وظایف عملیاتی]] تخصصی هستند. جای تعجب نیست که نظام نیز مانند [[سازمان تجاری|سازمان‌های تجاری]] که در آن‌ها مدیران عامل، مدیران و کارکنان مختلف مأمور انجام کارهای تجاری روزانه به عنوان جزئی از یک [[عملیات تجاری]] هستند و یا باید [[مدیریت پروژه|مدیریت پروژه‌های تجاری]] را به عهده بگیرند، در سازمان‌های نظامی نیز [[روش جاری (نظامی)|روش‌های جاری]] و پروژه وجود دارد. در هنگام صلح که کارکنان نظامی غالباً در [[پادگان|پادگان‌ها]] یا [[پایگاه نظامی|سازمان‌های نظامی ثابت]] دیگر مشغول به کار هستند، بیشتر به امور مدیریتی، [[آموزش نظامی|آموزشی]]، [[تربیت نظامی|تربیتی]] و پیشبرد فناوری می‌پردازند. از دیگر وظایف کارکنان نظامی، ایجاد اطمینان از جایگزینی به موقع کارکنان بازنشسته با [[استخدام نظامی|کارکنان جدید]] و مراقبت از میزان آمادگی [[نیروهای احتیاط]] است.
 
=== اطلاعات ===
 
مسئله بعدی که نیازی اساسی برای یک نیروی نظامی تلقی می‌شود، قدرت تشخیص [[تهدید نظامی|تهدیدات]] محتملی است که ممکن است بالفعل شوند. به این منظور برخی از بخش‌های فرماندهی و دیگر بخش‌های نظامی و حتی برخی از کارکنان غیرنظامی به امر شناخت تهدیدات می‌پردازند. آن‌ها در آن واحد یک سازمان، یک سیستم و یک فرایند را تشکیل می‌دهند که به آن سازمان [[اطلاعات نظامی]] گویند. دشواری استفاده از مفاهیم و روش‌های اطلاعات نظامی در ذات [[امنیت اطلاعات|پنهانی بودن اطلاعات]] مورد نظر نظام و در ذات [[عملیات مخفیانه|زیرزمینی بودن تشکیلاتی]] نهفته است که عوامل اطلاعاتی در آن‌ها کار می‌کنند تا بتوانند اطلاعاتی که ممکن است منجر به [[گسترش درگیری]]، [[فاز (رزم)|آغاز نبرد]] یا [[تهاجم]] شوند را به دست آورند. یکی از مهم‌ترین نقش‌های اطلاعات نظامی تحلیل نظامی است که به منظور ارزیابی [[توانمندی نظامی|توانمندی‌های نظامی]] مهاجمان بالقوه آینده و مدل‌سازی نبرد که به درک تفاوت‌های بین دو نیرو کمک می‌کند استفاده می‌شود. این تحلیل‌ها میزان صحت گفته‌هایی چون «[[ارتش آزادی‌بخش خلق|چین]] و [[ارتش هند|هند]] بزرگترین نیروهای مسلح جهان را دارند» یا «ایالات متحده نیرومندترین [[ارتش ایالات متحده|ارتش]] جهان را دارد» را از نقطه نظر کمی و کیفی مورد بررسی قرار می‌دهند.
 
=== بودجه ===
[[File:2007 top 10 countries by military expenditure MER.svg|300px|thumb|بالاترین بودجه نظامی ده کشور در سال ۲۰۰۷ به [[دلار آمریکا|دلار]],، بنابر نظر [[انستیتو بین‌المللی پژوهش‌های صلح استکهلم]].]]
ورود عناصر اطلاعات نظامی در اجرای سیاست پدافند ملی، امری مهم است زیرا سازمان متبوع ایشان تبدیل به اولین سازمان پاسخگو و منتقد نسبت به [[هدف راهبردی|اهداف راهبردی]] سیاست مذکور در مقایسه با واقعیات [[اطلاعات (جمع‌آوری اطلاعات)|تهدیدات مشخص]] می‌گردد. هنگامی که گزارش‌های اطلاعاتی با سیاست‌های مقرر مقایسه می‌شوند، فرماندهی می‌تواند در مورد اختصاص منابع مالی به افسران و افراد تحت امر ایشان تصمیم‌گیری کند و هزینه‌های نگهداری از امکانات نظامی را تأمین کرده و خدمات نظامی را برای آن‌ها برقرار سازد. فرایند تخصیص منابع مالی با تهیه [[بودجه نظامی]] سالانه که توسط یک سازمان مالی نظامی درون نظام تعیین می‌شود انجام می‌گردد. سازمان‌های پشتیبانی نظامی مسئولیت خرید و عقد قرارداد تهیه اقلام و خدمات نظامی را در زمان صلح از اماکن مشخص و یا در زمان جنگ از مناطق محلی بر عهده دارند.
 
=== توسعه توانمندی‌ها ===
 
توسعه توانمندی‌ها که گاهی آن را «قدرت نظامی» می‌خوانند، یکی از پیچیده‌ترین فعالیت‌های بشری است زیرا که شامل عوامل زیر می‌شود: مقتضیات راهبردی، عملیاتی و تاکتیکی به منظور مقابله با تهدیدات مشخص؛ دکترین‌های راهبردی، [[دکترین عملیاتی|عملیاتی]] و تاکتیکی که توانمندی‌های به دست آمده طبق آن‌ها استفاده خواهند شد؛ شناخت راه‌کارها، روش‌ها و سامانه‌هایی که برای اجرای دکترین‌ها استفاده می‌شوند؛ ایجاد معیارهای طراحی برای تولیدکنندگانی که اسلحه کافی و با کیفیت برای استفاده در صحنه نبرد می‌سازند؛ خرید راه‌کارها، روش‌ها و سامانه‌ها؛ ایجاد یک نیروی ساختاری برای استفاده از راه‌کارها، روش‌ها و سامانه‌ها به شکل مؤثر و کارآمد؛ ادغام راه‌کار، روش‌ها و سامانه‌ها در ساختار نیرو از طریق [[آموزش نظامی|آموزش]]، تربیت و [[تمرین نظامی]] که ترجیحاً تداعی‌گر محیط نبرد باشند؛ ساخت سامانه‌های [[لجستیک نظامی]] که اجازه عملکرد متوالی و پیوستهٔ [[سازمان نظامی|سازمان‌های نظامی]] تحت شرایط جنگی و با در نظر گرفتن خدمات بهداری برای کارکنان و نگهداری تجهیزات را می‌دهد؛ ارائه خدماتی در جهت کمک به بازیابی سلامت کارکنان مجروح و تعمیر تجهیزات خراب؛ و سرانجام [[رفع بسیج نیروها]] پس از جنگ‌های آینده و انهدام جنگ‌افزارهای جنگی که در زمان صلح به آن‌ها نیاز نیست.
 
سطر ۵۱ ⟵ ۴۶:
 
=== علوم نظامی ===
 
از آن جا که بسیاری از مفاهیم و روش‌های مورد استفاده در نیروهای نظامی و بسیاری از سامانه‌های مربوط به آن‌ها در ساختارهای تجاری، مشابهی ندارند، بخش زیادی از این موارد در سازمان‌های [[علوم نظامی|علمی نظامی]] مورد پژوهش، طراحی و توسعه قرار می‌گیرند و سپس به زرادخانه‌های نظامی پیشنهاد می‌شوند. دانشمندان نظامی با تمام سلاح‌ها و خدمات نیروهای مسلح سر و کار دارند و ایشان را می‌توان در تمامی سطوح سلسله مراتب فرماندهی یافت. هر چند که پژوهش‌های زیادی توسط دانشمندان بر روی [[روانشناسی نظامی]] و شیوه‌های کاهش فشار روانی و افزایش [[روحیه]] یگانی انجام می‌شود اما با این حال بسیاری از فعالیت‌های علمی-نظامی در جهت فن‌آورهای اطلاعاتی، [[ارتباطات نظامی|ارتباطی]] و توسعه توانمندی‌های نظامی انجام می‌شود. توسعهٔ این توانمندی‌ها از راه پژوهش، طراحی، توسعه و مدل‌سازی [[سلاح|سلاح‌ها]]، تجهیزات پشتیبانی و [[فناوری نظامی]] که به طور کل شامل تمامی علوم مربوطه، از شبکه‌های ارتباطی جهانی و [[ناو هواپیمابر|ناوهای هواپیمابر]] گرفته تا رنگ دیوار و نوع غذای سربازان می‌باشد.
 
=== لجستیک و پشتیبانی ===
{{اصلی|تدارکات نظامی}}
[[پرونده:C-1Transport aircraft02.jpg|چپ|بندانگشتی|400px|[[کاوازاکی سی-۱]] یک هواپیمای ترابری تاکتیکی نظامی متعلق به [[نیروی دفاع از خود ژاپن]] است.]]
سطر ۶۴ ⟵ ۵۸:
 
=== ارزیابی عملکرد نظامی ===
 
آخرین نیاز یک نیروی نظامی ارزیابی عملکردها و یادگیری از آن‌ها است. این دو امر توسط [[تاریخ‌نگار نظامی|تاریخ‌نگاران نظامی]] و [[نظریه‌پرداز نظامی|نظریه‌پردازان نظامی]] انجام می‌گیرد. ایشان با تشخیص [[شکست نظامی|شکست‌ها]] و [[پیروزی نظامی|پیروزی‌های]] یک نیروی مسلح و ادغام تصحیحات در اصلاحات نظامی (در صورت بازنگری [[سیاست پدافند ملی]]) می‌کوشند نیرویی پیشرفته‌تر بسازند که توانایی اجرای تمام دستورات را داشته باشد.
 
سطر ۷۰ ⟵ ۶۳:
اصلی‌ترین دلیل وجود نیروی نظامی، شرکت در [[نبرد]] (در صورت اقتضای سیاست دفاعی) و پیروزی در آن است. این دلیل هدف سازمانی هر نیروی نظامی را تشکیل می‌دهد. بیشینهٔ گروه‌های نظامی، چگونگی دستیابی به [[پیروزی]] و عناصر شکل دهندهٔ آن را در سه مرحله مورد بررسی قرار می‌دهند:
 
=== پیروزی راهبردی ===
 
[[راهبرد نظامی]]، مدیریت [[فرمانده کل قوا]] بر [[نیروی مسلح|نیروی‌های مسلح]] درگیر [[جنگ]] و [[لشکرکشی نظامی|لشکرکشی‌های نظامی]] همراه با به کارگیری نیروهای نظامی ملی و متحد یا عناصر سازندهٔ [[نیروی زمینی]]، [[نیروی دریایی|دریایی]] و [[نیروی هوایی|هوایی]] مانند [[گروه ارتش‌ها]]، [[ناوگان|ناوگان‌ها]] یا چندین [[هواپیما]] است. راهبرد نظامی، بروز سیاست متخاصم در دراز مدت به همراه دورنمای وسیع نتایج جانبی است که شامل مسائل خارج از توجه فرماندهی نظامی می‌شود. راهبرد نظامی بیشتر به طراحی [[پشتیبانی نظامی|پشتیبانی]] جنگی می‌پردازد تا مدیریت نیروهای درگیر و جنگی که بین آن‌ها برقرار است. وسعت طراحی و اجرای راهبرد نظامی می‌تواند محدود به چند هفته باشد اما غالباً این مدت تا ماه‌ها یا حتی سال‌ها گسترده می‌شود.<ref name="p.67, Dupuy"/>
 
=== پیروزی عملیاتی ===
 
در [[دکترین نظامی]] و جنگی، [[تحرک عملیاتی]] را سطحی از فرماندهی می‌دانند که جزئیات لحظه‌ای تاکتیک‌ها را با اهداف مهم و گسترده [[راهبرد]] هماهنگ می‌کند. اصطلاح مترادف تحرک عملیاتی، هنر عملیاتی خوانده می‌شود. سطح عملیاتی فراتر از نگاهی است که در آن داشتن دید مستقیم و زمان دقیق روز مهم است و همچنین فروتر از سطح راهبردی است که در آن تولید راهبرد و سیاست اهمیت زیادی دارند. آن دسته از آرایشات نظامی که خودشان بتوانند عملیات‌ها را هدایت کنند و به اندازه‌ای بزرگ باشند که مستقیماً اداره شوند یا تأثیر زیادی بر سطح راهبردی بگذارند را می‌توان در سطح عملیاتی طبقه‌بندی کرد. [[ارتش آلمان]] پیش از [[جنگ جهانی دوم]] و در طول آن پیشگام استفاده از این مفهوم بود. طرح‌ریزی و طول فعالیت‌ها در این سطح، از یک هفته تا یک ماه زمان می‌برد و مسئول اجرای آن‌ها [[نیروی زمینی|نیروهای زمینی]] و [[سپاه (تقسیمات نظامی)|سپاه]] و یا معادل آن‌ها در [[نیروی دریایی|نیروهای دریایی]] و [[نیروی هوایی|هوایی]] خواهند بود.<ref name="p.67, Dupuy"/>
 
=== پیروزی تاکتیکی ===
[[پرونده:Macedonian battle formation_fa.gif|بندانگشتی|چپ|300px|آرایش و تاکتیک‌های جنگی مقدونی— ''از اداره تاریخ آکادمی نظامی ایالات متحده'' [http://www.dean.usma.edu/history/]]]
در [[تاکتیک نظامی|تاکتیک‌های نظامی]] روش‌های درگیری با دشمن و شکست او در یک نبرد مستقیم بررسی می‌شود. تاکتیک‌های نظامی معمولاً چند ساعت یا چند روز طول می‌کشند و اهداف و وظایفشان معین و مشخص است. مسئولیت اجرای این وظایف بر عهدهٔ [[جوخه|جوخه‌ها]]، [[دسته (تقسیمات نظامی)|دسته‌ها]]، [[گروهان|گروهان‌ها]]، [[گردان|گردان‌ها]]، [[هنگ|هنگ‌ها]]، [[تیپ|تیپ‌ها]] و [[لشکر|لشکرها]] و معادل آن‌ها در نیروهای دریایی و هوایی است.<ref name="p.67, Dupuy"/>
سطر ۸۶ ⟵ ۷۷:
[[یونان|یونانی‌ها]] در دوران کلاسیک خود و [[روم|رومی‌ها]] کتاب‌های فراوانی در رابطه با [[لشکرکشی نظامی|لشکرکشی‌های نظامی]] نوشتند. از مشهورترین آثار رومی می‌توان به گزارش [[جنگ‌های گالی]] [[جولیوس سزار]] و جنگ داخلی روم که در سال [[۵۰ (پیش از میلاد)|۵۰ پیش از میلاد]] نوشته شده اشاره کرد. دو اثر عمده درباره تاکتیک مربوط به اواخر دوران روم می‌شود که عبارتند از ''[[تئوری تاکتیک (کتاب)|تئوری تاکتیک]]'' (Taktike Theoria) نوشته [[آلیانوس تاکتیکوس]] و «[[مسائل نظامی (کتاب)|مسائل نظامی]]» (De Re Militari) نوشته [[پابلیوس فلاویوس وجتیوس رناتوس|وجتیوس]]. کتاب تئوری تاکتیک، تاکتیک‌های نظامی یونان را بررسی می‌کرد و تأثیری اساسی بر دنیای [[بیزانس|بیزانتی]] و [[عصر طلایی اسلام]] گذاشت. کتاب «مسائل نظامی» تا اواخر [[سده ۱۷ (میلادی)|سده ۱۷ میلادی]] شکل‌دهندهٔ اساس تاکتیک‌های نظامی اروپا بود. شاید یکی از بادوام‌ترین نقل‌قول‌هایی که از این کتاب آورده می‌شود این جمله باشد: Igitur qui desiderat pacem, praeparet bellum (آن کس که صلح می‌خواهد باید آماده جنگ هم باشد).
 
از آن جا که طبیعت جنگ‌ها در طول زمان تغییر می‌کرد و به خصوص با ابداع [[توپخانه]] در [[قرون وسطی|قرون وسطای]] اروپا و اختراع اسلحه گرم ویژهٔ پیاده‌نظام در دوران [[رنسانس]]، تلاش‌هایی در جهت تعریف و تشخیص راهبردها و [[تاکتیک‌های بزرگ]] و عادی فراتر از دعای پیش از جنگی که رومی‌ها انجام می‌دادند انجام گرفت تا پیروزی‌های بزرگتری نسبت به دوران آن‌ها به دست آید. بعدها این تلاش‌ها، نام [[علوم نظامی]] را به خود گرفت و سپس تحت تأثیر تفکرات انقلاب صنعتی رویکرد [[روش علمی]] برای اداره عملیات‌های نظامی اتخاذ شد. [[سرلشکر]] اهل [[پروس]] به نام [[کارل فون کلاوزویتس]] که کارشناسی پیشرو در زمینه [[راهبرد نظامی|راهبردهای نظامی]] مدرن بود در کتاب کلاسیک خود به نام «درباره جنگ»، راهبرد نظامی را «به کارگیری نبردها برای به پایان بردن جنگ‌ها به نفع خود» تعریف می‌کند.<ref>{{یادکرد|فصل= |کتاب={{#if:|[ The New Encyclopaedia Britannica]|The New Encyclopaedia Britannica}}|ناشر= Encyclopaedia Britannica, Incorporated|چاپ= |شهر= |کوشش= {{#if:|, {{چر}}}} |ویرایش= |سال= {{#if:|, {{چر}}}}1993 |شابک={{#if:|ISBN}} |نویسنده=MacHenry{{#if:Robert|, {{چر}}Robert}} |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه=305 |زبان=en |مقاله= |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}} {{#if:|Retrieved on .}}</ref> وی می‌نویسد:
 
:راهبرد، طرح جنگ را شکل می‌دهد و به این صورت است که مجموعه‌ای از فعالیت‌ها را برای رسیدن به تصمیم نهایی به هم ارتباط می‌دهد. این گفته به این معنی است که راهبرد، طرح یا نقشهٔ لشکرکشی را می‌سازد و نبردها را برای جنگیدن تنظیم می‌کند.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |چاپ= |شهر= |کوشش= |ویرایش= gutenberg.org |سال=|شابک=|نویسنده={{#if:|, {{چر}}}} |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en |مقاله= [http://www.gutenberg.org/files/1946/1946-h/1946-h.htm#2H_4_0023 ''On War'' by General Carl von Clausewitz] {{#if:|()}} {{#if:htm|(htm)}} |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= {{#if:|, {{چر}}}} |دوره= |شماره= |شاپا=}} {{#if:2007-05-31|Retrieved on 2007-05-31.}} {{#if:|Retrieved on , {{چر}}.}}</ref>
 
همچنین کلاوزویتس اهداف سیاسی را فراتر از اهداف نظامی قرار داده و می‌گوید که نیروی نظامی باید توسط مردم کنترل شود. راهبرد نظامی یکی از اجزای اتحاد سه‌گانه «[[هنر نظامی (علوم نظامی)|هنرها]]» یا «علوم» بود که اداره جنگ را بر عهده داشت. بقیه عبارت بودند از: [[تاکتیک‌های نظامی]]، اجرای طرح‌ها و [[تحرک عملیاتی|مانور نیروها]] در نبرد و [[پشتیبانی نظامی|پشتیبانی ارتش]].
سطر ۹۵ ⟵ ۸۶:
 
== فناوری نظامی ==
[[پرونده:Arrow-head Olynthus BM GR1912.4-19.4.jpg|بندانگشتی|240px|چپ|[[نوک تیر|پیکان]] مفرغی. [[سده ۴ (پیش از میلاد)|سدهٔ ۴ پیش از میلاد]] در [[خالکیدیکه]]]]
نیروهای نظامی از دوران باستان تا به امروز مانند هر حرفهٔ دیگری توسط ابزارهای کارشان که شامل [[اسلحه]] و [[تجهیزات نظامی]] می‌باشد شناخته می‌شدند. به جرأت می‌توان گفت هنگامی که انسان‌های [[عصر حجر]] برای اولین بار از [[سنگ چخماق]] برای تیز کردن [[نیزه|نیزه‌هایشان]] استفاده کردند، نخستین نمونهٔ [[پژوهش عملیاتی|به‌کارگیری فناوری]] برای توسعهٔ سلاح انجام شد.
 
سطر ۱۰۲ ⟵ ۹۳:
اولین پیشرفت مهم فناوری در پیاده‌نظام، توسعهٔ [[سلاح دورپرتاب|سلاح‌های دورپرتاب]] به خصوص [[فلاخن]] بود. پیشرفت بعدی مربوط به اهلی‌سازی [[اسب]] و مهارت در [[اسب‌سواری]] می‌شد.
 
گفته میشودمی‌شود که پس از [[کشف آتش]]، بزرگترین ابداعی که توانست نه تنها بر سلاح‌های نظامی بلکه بر کل جوامع تأثیر غیر قابلغیرقابل انکاری بگذارد، ساخت [[چرخ]] و استفاده از آن در ساخت [[ارابه]] بود. پس از آن پیشرفت قابل ذکری در [[فناوری نظامی]] به وجود نیامد تا اینکه [[یونان باستان|یونانی‌ها]] و [[امپراتوری روم|رومی‌ها]] از روی حرکت مکانیکی [[فلاخن‌انداز]]، توانستند [[قلعه‌کوب]] بسازند. همچنین [[کمان|کمان‌ها]] بزرگتر و قدرت‌مندتر شدند تا بتوان [[تیر (سلاج)|تیر]] را دورتر پرتاب کرده و راحت‌تر به [[زره|زره‌ها]] نفوذ کنند. این قابلیت در [[عصر سلحشوری]] که [[شوالیه|شوالیه‌ها]] با زره‌های پیچیده و سوار بر اسب‌های جنگی میدان نبرد را عرصه تاخت و تاز خود قرار می‌دادند بسیار کارآمد بود.
 
کمی پیشتر در چین، [[باروت]] اختراع شده بود و به صورت روزافزون در جنگ‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت. کاربرد باروت در [[خمپاره کوزه‌ای|خمپاره‌های کوزه‌ای]] در [[اروپا]] و و نمونه‌های پیشرفتهٔ [[کمان دستی]] و [[کمان زنبورکی]] که [[نوک تیر|نوک تیرهایشان]] [[ضدزره]] شده بود، سلطهٔ شوالیه‌ها را پایان داد. پس از کمان دستی که استفاده از آن به مهارت و قدرت زیاد نیاز داشت، مهم‌ترین پیشرفت فناوری ساخت تفنگ فتیله‌ای (شمخال یا [[تفنگ سرپر]]) بود که با کمی تمرین می‌شد کار با آن را آموخت. کمی بعد جانشینان شمخال‌ها و توپ‌ها به صورت [[توپ (نظامی)|توپ]] و تفنگ‌های مدرن ظاهر شدند تا تبدیل به اصلی‌ترین فناوری میدان رزم گردند.
سطر ۱۴۰ ⟵ ۱۳۱:
 
=== مخالفت با نظامی‌گری ===
 
مخالفت با نظامی‌گری ([[آنتی‌میلیتاریسم]]) [[گرایش جمعی]] [[جامعه]] در جهت مخالفت با جنگ بین دولت‌ها و به خصوص با ایده‌های مبتنی بر نظامی‌گری است. مخالفان نظامی‌گری با اشاره به کشف [[هگل]] در مورد رابطهٔ بین تاریخ و خشونت ادعا می‌کنند که انواع مختلفی از خشونت وجود دارد که برخی از آن‌ها مشروع هستند و برخی نامشروع. [[جرج سورل]] که یک [[آنارکو سندیکالیست]] بود، استفاده از خشونت را به صورت [[اقدام مستقیم]] که او آن را [[خشونت انقلابی]] می‌خواند مشروع می‌دانست. او در کتاب ''[[تأملاتی بر خشونت (کتاب)|تأملاتی بر خشونت]]'' ([[۱۹۰۸ (میلادی)|۱۹۰۸]]) ([[۱۲۸۷]]) (Reflections on Violence) با خشونتی که موروث [[کشمکش طبقاتی]] بود مخالفت کرد. با این وصف سورل دنبال‌کننده [[اتحادیه بین‌المللی کارگران]] در جهت تئوریزه کردن [[پروپاگاندای اعمال]] می‌شود.
 
سطر ۱۴۶ ⟵ ۱۳۶:
 
== کلیشه‌های نظامی ==
=== نظام در رسانه ===
 
=== نظام در رسانه===
 
سربازان و ارتش‌ها از آغاز [[تاریخ]] مکتوب در قلب [[فرهنگ عمومی]] جای داشته‌اند. به غیر از تصاویر بی‌شماری که از ژست‌های قهرمانانه رهبران نظامی از روزگار کهن باقی‌مانده است، سربازان منبع [[الهام]] دیرپای [[ادبیات جنگ]] بوده‌اند. نظامیان در عین حال که مورد احترام شدید مردم قرار داشتند اما غالباً مورد هجو و تمسخر نیز قرار گرفته‌اند. [[آریستفان]] نویسنده کلاسیک [[یونان باستان]]، یک اثر [[کمدی یونانی|کمدی]] به نام [[لیزیستراتا]] را اختصاص به [[اعتصاب|اعتصابی]] داده است که توسط زنان نظامیان برپا شده و طی آن ایشان اعلام می‌کنند که در صورتی که شوهرانشان دست از جنگ برندارند، همبستری را از ایشان دریغ خواهند کرد.
 
سطر ۱۸۸ ⟵ ۱۷۶:
 
== میلیتاریا ==
 
میلیتاریا یکی دیگر از راه‌های تجسم نظام است. میلیتاریا مجموعه‌ای از آثار کهنه مصنوعی یا المثنی افراد، سلاح‌های گرم، شمشیرها، مدال‌ها و دیگر اشیای تاریخی است که به خاطر اهمیت تاریخیشان جمع‌آوری می‌شوند. امروزه جمع‌آوری اقلامی چون [[سرباز عروسکی|سربازان عروسکی]] و مدل‌های نظامی یک سرگرمی برای گروه زیادی از مردم به شمار می‌رود.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[سرباز حرفه‌ای]]
* [[ارتش جمهوری اسلامی ایران]]
* [[خصوصی‌سازی نیروهای مسلح]]
 
== پانویس ==
سطر ۲۰۴ ⟵ ۱۹۱:
* Tucker, T.G. , ''Etymological dictionary of Latin'', Ares publishers Inc. , Chicago, 1985
* {{یادکرد|نویسنده=حسن‌دوست، محمد|کتاب=فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی (جلد اوّل)|کوشش=زیر نظر بهمن سرکارتی|شهر=تهران|ناشر=فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نشر آثار، ۱۳۸۳|شابک=ISBN 964-7531-28-1}}
 
== پیوند به بیرون ==
* [http://www.globalfirepower.com/countries-listing.asp رده بندیرده‌بندی توان آتش ارتشهای جهان]
{{ویکی‌انبار-رده|Military}}