آسم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آسم''' (برگرفته شده از واژه یونانی ἅσθμα به معنی «آسما» یا «نفس نفس زدن») یک [[بیماری]] التهابی رایج [[مزمن (پزشکی)|مزمن]] [[برونش|مجاری هوایی]] است که ویژگی‌های آن عبارتند از علائم متغیر و عودکننده، انسداد برگشت پذیر جریان هوا،هوا و [[اسپاسم برونش]].<ref name=NHLBI07p11-12>{{harvnb|NHLBI Guideline|2007|pp=11–12}}</ref> نشانه‌های رایج آن عبارتند از [[خس خس]]، [[سرفه]]، تنگی قفسه سینه و [[تنگی نفس]] که به سه‌گانه‌ی آسم معروف است‏.<ref name=bts2009p4>{{harvnb|British Guideline|2009|p=4}}</ref>

تصور بر این است که آسم از ترکیبی از عوامل [[ژنتیک|ژنتیکی]] و عوامل محیطی ایجاد می‌شود.<ref name=Martinez_geneenvir>{{cite journal |author=Martinez FD |title=Genes, environments, development and asthma: a reappraisal |journal=Eur Respir J |volume=29|issue=1 |pages=179–84 |year=2007 |pmid=17197483 |doi=10.1183/09031936.00087906}}</ref>تشخیص آن معمولاً بر اساس الگوی علائم، پاسخ به درمان در طول زمان و [[اسپیرومتری]] صورت می‌گیرد.<ref name=lemanske>{{cite journal |author=Lemanske RF, Busse WW|title=Asthma: clinical expression and molecular mechanisms|journal=J. Allergy Clin. Immunol. |volume=125 |issue=2 Suppl 2 |pages=S95–102 |year=2010|month=February|pmid=20176271 |pmc=2853245 |doi=10.1016/j.jaci.2009.10.047}}</ref> این بیماری از نظر بالینی با توجه به دفعات علائم، حجم بازدمی با فشار در یک ثانیه ([[اسپیرومتری|FEV1]]) و [[بیشینه میزان جریان بازدمی]] طبقه‌بندی می‌شود.<ref name=Yawn2008/>آسم را همچنین می‌توان بر اساس [[آتوپی|آتوپیک]] (بیرونی) یا غیرآتوپیک (درونی) بودن عامل آن طبقه‌بندی کرد<ref name=RobbinsCotran2010/> که در اینجا آتوپی اشاره به استعداد بروز واکنش‌های [[حساسیت نوع ۱]] اشاره دارد.<ref>{{cite book | title=Stedman's Medical Dictionary | publisher=Lippincott Williams and Wilkins | edition=28 | year=2005 |isbn=0-7817-3390-1}}</ref>

درمان علائم حاد معمولاً با استفاده از داروهای استنشاقی کوتاه اثر [[آگونیست آدرنرژیک بتا ۲|آگونیست بتا ۲]] (مانند [[سالبوتامول]]) و [[کورتیکواستروئیدها]] خوراکی صورت می‌گیرد.<ref name=NHLBI07p214>{{harvnb|NHLBI Guideline|2007|p=214}}</ref> در موارد بسیار شدید ممکن است لازم باشد از کورتیکواستروئیدهای داخل وریدی، [[سولفات منیزیم]] استفاده شده و فرد بستری گردد.<ref name=NHLBI07p373>{{harvnb|NHLBI Guideline|2007|pp=373–375}}</ref> با اجتناب از حساسیت‌زاها یا [[آلرژی‌زاهاآلرژن|آلرژن‌ها]]<ref name="NHLBI07p169">{{harvnb|NHLBI Guideline|2007|pp=169–172}}</ref> و [[تحریک|محرک‌ها]]ومحرک‌ها و با استفاده از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی می‌توان از بروز علائم جلوگیری کرد.<ref name=GINA_2011_page71>{{harvnb|GINA|2011|p=71}}</ref> اگر علائم آسم تحت کنترل در نیامد، [[آگونیست طولانی‌اثر گیرنده آدرنرژیک بتا|آگونیست‌های طولانی‌اثر بتا]] (LABA) یا [[آنتاگونیست لکوترین]] را نیز می‌توان علاوه بر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی استفاده نمود.<ref name=GINA_2011_page33>{{harvnb|GINA|2011|p=33}}</ref> شیوع آسم از دهه ۱۹۷۰ به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۱، تعداد ۲۳۵-۳۰۰ میلیون نفر در سطح جهان به این بیماری مبتلا بودند،<ref name=WHO2011/><ref name=GINA_2011_page3/> و این بیماری حدود ۲۵۰،۰۰۰ مورد مرگ و میر را سبب شد.<ref name=GINA_2011_page3>{{harvnb|GINA|2011|p=3}}</ref>