حسین شهابی: تفاوت میان نسخه‌ها

حسين شهابي كه به گفته خودش فيلمسازي را در زمان كودكي و با ساختن فيلمهاي كوتاه هشت ميلي متري آزموده، پس از ساختن چند فيلم كوتاه و تلويزيوني كه هر كدام متعلق به ژانرهاي متفاوتي مي باشند، با ساختن اولين فيلم سينمايي خود ( [[روز روشن (فیلم)|روز روشن]] ) علاقه جدي خود به سبك رئاليسم را نشان داد و در فيلم هاي بعدي ( [[بخاطر مهدی (فیلم)|بخاطر مهدی]] ) و ( [[حراج (فیلم)|حراج]] ) تسلط خود به اين سبك را نيز ثابت نمود. <ref> [http://www.mehrnews.com/print/2356562/ فيلمسازي از دوران كودكي] ''بازبینی شده در ۳۰ مارس ۲۰۱۵'' </ref> مجله 24 در شماره اسفند ماه سال 93 در باره او مي نويسد: هيچ کس فکر نمي کرد حسين شهابي که در دانشگاه تهران موسيقي خوانده تنها با دو فيلم سينمايي بتواند به کارگرداني قابل احترام براي منتقدان تبديل شود و نامش به عنوان سينماگري صاحب سليقه دهان به دهان بچرخد. منتقدان سينما اعقاد دارند شهابي درفيلمهايش هيچ تلاشي براي باج دادن به مخاطب نمي کند و در عوض تلاش مي کند با تعريف قصه اي ساده اما تاثيرگذار و نمايش دقيق زندگي شخصيت هايي بظاهر معمولي اما پيچيده، ما را با لحظه لحظه فيلم همراه کند <ref>[http://khorasannews.com/PrintOnlineNews.aspx?id=1033538 فيلمساز رئالیست] ''بازبینی شده در ۳۰ مارس ۲۰۱۵'' </ref> عبور از سطح به عمق مسائل فردی، خانوادگی، اجتماعی و نمایش بی پیرایه، بدون شعار و فریب پشت و روی حرف ها و عمکرد آدم ها در مواجهه با مشکلات ومعضلات اجتماعی و هنگامه گرفتار شدن در چنگ نیازهای مادی و معنوی شاکله ، مضمون و محتوای فیلمهاي سینمایی شهابي را تشکیل داده و در قالب داستانی تلخ، سرد و نمایش رنگ پریدگی احساس ها، جوانمردی ها و مهربانی ها با چشم داشت به آینده و امید به تغییر یافتن آدم ها و بهبود شرایط زندگی اجتماعی، آثار او را در مسیر تحول سینمای اجتماعي ایران تاثیرگذار و شهابی را در راه تکامل هنری و سینمایی آثارش استوار نشان می دهد. <ref>[http://cinemapress.ir/news/53629/ روايت قصه قابل باور] ''بازبینی شده در ۱ آوريل ۲۰۱۵'' </ref> اغلب فيلمسازان روشنفكر و رئاليست ايران كه بيشتر مسائل و مشكلات انسانی و تحولات اجتماعي را دستمايه آثار خود قرار مي دهند، فارغ از نگاه جشنواره اي و منتقدان خارجي، در داخل ايران يا به خاطر نوع نگاه شخصي شان به زندگي متهم به سياه نمايي می شوند، و يا به خاطر عدم تسلط به زبان و ادبيات سينماي رئاليسم، آثاري بدون منطق از مناسبات جامعه پيرامون خود ارائه ميدهند که در نهایت باعث عدم همذات ‍‍ پنداری مخاطب با اثر می گردد . فيلمهاي حسين شهابي به تعدادي كه تا الان ساخته هم از انگ سياه نمايي سياستمداران مصون مانده، و هم با روايت منصفانه قصه هاي باور پذير، و ارائه شخصيتهاي غير منفعل و اميدوار به مصائب زندگي فردی و اجتماعی، نظر موافق و مثبت مخاطبان خارجي و داخلي را با خود همراه كرده است. <ref>[http://www.rajanews.com/node/163154?format=print خروج از سينماي افسرده] ''بازبینی شده در ۲ آوريل ۲۰۱۵'' </ref> <ref>[http://cinemapress.ir/news/47463/ دعوت مخاطب به گسترش جهان معنايي] ''بازبینی شده در ۴ آوريل ۲۰۱۵'' </ref>