اختلال و فریب رادار: تفاوت میان نسخه‌ها

Overload شدن سیستم آشکار ساز اتوماتیک در اثر وجود هدفهای کاذب زیاد، با بکار گیر گیرنده CFAR نیز بر طرف نمی‌شود زیرا که یک گیرنده CFAR قادر به حفظ کارایی‌اش در حضور burstهای کوتاه اختلال نیست. در حالت CW جاروب شده نیز، همین حالت برقرار است، در این وقتی فرکانس جاروب، خیلی بالاست، ضربه قوی می‌تواند در گیرنده رادار تولید شود؛ بطوریکه ممکن است طبقات اول آن تولید نوسان کنند. (burstهای نویز یا CWکه قدرت بالایی نیز دارند، می‌توانند در عبور از اولین فیلتر باند باریک گیرنده، مدارات را به نوسان در آورند). در شکل ۳نحوه تاثیر یک جمر CW جاروب شده، نشان داده شده‌است. از آنجا که جمر اطلاعات تقریبی از پهنای باند مورد استفاده رادار دارد و (دقیقا آن را نمی‌داند)؛ حول یک فرکانس، که پهنای باند گیرنده رادار را در بر می‌گیرد، قدرت خود را متمرکز کرده، یک موج CW قوی را روی این باند، جاروب می‌کند. همانطور که گفته شد این نوع اختلال، با انتشار باند باریکی که دائما تغییر یافته، ولی فرکانس حامل (کریر) سیگنال در یک عرض باند معین قرار دارد، ایجاد اختلال می‌کند.

 

 

چنانچه ذکر شد، اختلال جاروبی را می‌توان روی بخش وسیعی از طیف فرکانس تنظیم نمود تا مانند اختلال نقطه‌ای، دارای خصوصیت اخلال زیاد، دارای خصوصیت قدرت زیاد، و هم مانند اخلال (نویز) رگباری، دارای خصوصیت پوشش باند وسیعی از فرکانس باشد. البته دقت داریم ازدیاد قدرت، در هر لحظه، تنها در باند باریکی از فرکانس ظهور می‌یابد.