حزب کمونیست کارگری ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه نقل‌قول |نقل‌قول=این انقلاب است، چون میلیونها مردم بر سر مساله اساسی هر انقلاب یعنی قدرت سیاسی به خیابان آمدند و دخالت کردند و همچنان آماده‌اند تا دخالت کنند. درست که گام‌های اول چنین تحولی را شاهد هستیم، اما در همین گام‌های اول همین خاصیت عینی برقرار بود. یعنی موضوع واقعی مناقشه بین حکومت از یکطرف و میلیونها مردم در تهران و سایر شهر از سوی دیگر نه رای و نه انتخاب بین بد و بدتر، بلکه کل حکومت اسلامی بود. بقول خود مردم در شعارهایشان "موسوی یک بهانه است، کل رژیم نشانه است". |منبع=مصطفی صابر، رئیس دفتر سیاسی حککا در سال ۲۰۰۹ <ref>مصطفی صابر: [http://oldrowzane.wpinewsroom.com/0000-2009/e-m06/27-mostafa.htm چرا انقلاب؟]، وبگاه روزنه</ref>|عنوان=چرا انقلاب؟ |تراز=چپ |عرض=33%}}

این حزب مدافع تحریم انتخابات بود و ابتدا در فراخوانهایی مردم را از شرکت در انتخابات منع می‌کرد و از آنها می‌خواست روز انتخابات را به روز اعتراض علیه انتخابات نمایشی حکومت تبدیل کنند. با آغاز اعتراضات نیز از آن حمایت کرد و آنرا فوران خشم فروخورده مردم علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی دانست.<ref>[http://www.wpiran.org/asnsad-mosavab-wpi/kongare/291206-k7-manifest_enqelabi.htm مانیفست انقلاب ایران]، وبگاه رسمی حزب کمونیست کارگری ایران</ref>

 

در روزهای ابتدایی اعتراضات، اعضای این حزب و دیگر گروههای سیاسی در سوئد، سفارت جمهوری اسلامی ایران را در شهر استکهلم به تصرف خود در آوردند که با دخالت پلیس و دستگیری دها نفر به پایان رسید.<ref>بهرام رحمانی: [http://pezhvakeiran.com/maghaleh-12450.html ورود نیروهای چپ و آزادی خواه به سفارت خانه حکومت اسلامی در استکهلم]، وبگاه پژواک ایران</ref> در واکنش به این رویداد، [[میرحسین موسوی]] در بیانیه‌ای به ایرانیان خارج از کشور تاکید کرد «من کاملاً بر این نکته واقفم که خواسته مشروع و برحق شما هیچ ارتباطی با فعالیت گروههایی که معتقد به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیستند، ندارد. بر شماست که صفوف خود را از آنان جدا کرده و اجازه سوء استفاده از موقعیت کنونی را به آنان ندهید.» <ref>[http://www.facebook.com/note.php?note_id=95480679279 پیام رسمی میر حسین موسوی به ایرانیان خارج از کشور، ۳ تیر ۱۳۸۸.]، برگه فیسبوک دفتر تهران</ref>