افراد مبتلا به '''اختلال شخصيت نمايشينمايشی''' (به [[انگلیسی زبان|انگلیسی]]: (Histrionic personality disorder (HPD ) تحريك پذير و هيجاني اندهيجانی‌اند و رفتاريرفتاری پر رنگپررنگ و لعاب، نمايشينمايشی و برونگرايانه دارند. اما علي رغمعلی‌رغم رفتار متظاهرانه و پر زرق و برقيبرقی كه دارند، اغلب نمينمی‌توانند تواننددلبستگی دلبستگي عميقيعميقی را به مدت طولانيطولانی حفظ كنند.<ref name="kaplan423">{{پک|هارولد کاپلان و بنیامین سادوک||ک = چکیده روانپزشکی بالینی|ج= دو|ص = ۴۲۳}}</ref> این بیماران، خود را همتای برترین [[ستاره سینما|ستاره‌های سینما]] می‌دانند و همواره ستاره متظاهر مجلس بوده، و با دلربایی، جذابیت‌های ظاهری، و اغواگری و عشوه‌گری می‌کوشند در کانون توجه باشند. آنان هیجان هاهیجان‌ها و روابطی پر‌شور، ولی در عین حال سطحی و پیوسته در حال تغییر دارند. آنان با فخر فروشی درباره داشتن سهام سازمان‌های بزرگ یا مهارت‌های ورزشی، می‌کوشند توجه دیگران را به خود جلب کنند. علایق و نگرش‌های آنان به سهولت تحت تأثیر دیگران یا نقشی که هم‌اکنون ایفا می‌کنند، قرار می‌گیرد. آنان به سرعت، روابط صمیمانه پرشوری را برقرار می‌کنند، ولی به سرعت خسته شده و احساس می‌کنند که قدر‌شناسی کافی از آنان به عمل نیامده است.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =فرانسس| نام = آلن | عنوان = مبانی تشخیص روانپزشکی برا اساس DSM-5 | ترجمه = عبدالرضا منصوری راد| سال =۱۳۹۲| ناشر = کتاب ارجمند|مکان = تهران| شابک = ۹۷۸۶۰۰۲۰۰۳۷۱۳| صفحه = ۱۳۴| پیوند =}}</ref>
