عبدالمجید عینالدوله: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: نیازمند بازبینی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۶:
پس از مرگ مظفرالدینشاه و در جریان [[جنبش مشروطه]] [[محمدعلی شاه]] او را برای سرکوب قیام تبریز مأمور کرد ولی موفقیتی نیافت.
وی که صدراعظم مقتدر زمان استبداد بود و در دوران مشروطه دشمن درجه یک آن محسوب میشد، عینالدوله که نابودی خود را در پیروزی مشروطهخواهان میدید، اگرچه بعد از بازگشت علما به دیدار سیدین سندین [[طباطبایی]] و [[بهبهانی]] رفت و اظهار فروتنی کرد، حتی [[علاءالدوله]] را از حکومت تهران برکنار کرد، اما مدتی بعد بار دیگر به آزار ملیون پرداخت و بر سختگیری خود افزود و در صدد برآمد که به زور سرنیزه از اجتماعات مردم جلوگیری کند.
پس از فتح تهران و خلع محمدعلی میرزا از سلطنت، عینالدوله پس از انقلاب به مقامات بالا رسید و صدراعظم حکومت مشروطه شد. پس از ورود به آنجا به ملاقات سردار اسعد بختیاری و محمدولی خان سپهدار اعظم رفت و خود را در اختیار آن دو قرار داد تا هر عقوبتی را که صلاح بدانند، در موردش اجرا کنند، اما 2 سردار فاتح مقدم او را گرامی داشتند و از وی خواستند که به منزل خود بازگردد. عینالدوله برای کمک به دولت ملی، املاک خود را در قراچهداغ به دولت واگذار کرد و علاوه بر آن یکصد هزار تومان نیز پول نقد به سران حکومت پرداخت و سران فاتح نیز در مقابل به وی قول والیگری فارس را دادند. ولی پس از افتتاح مجلس و با اعتراض سیدحسن تقیزاده، موضوع منتفی شد.
عینالدوله در دورهٔ پادشاهی [[احمدشاه]] دوبار در سالهای ۱۲۹۴ و ۱۲۹۶ برای مدت کوتاهی [[فهرست نخستوزیران ایران پس از مشروطه|رئیسالوزرای ایران]] شد.
|