داراب‌نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
DbBot (بحث | مشارکت‌ها)
ARSHA (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲:
'''''داراب‌نامهٔ طرسوسی''''' یا '''''داراب‌نامهٔ طرطوسی''''' داستانی‌است منثور در احوال [[داراب]] پادشاه کیانی، نوادهٔ او روشنک با لقب بوران‌دخت (دختر داراب پسر داراب) و [[اسکندر]] رومی [=مقدونی]. صورت کنونی داستان تحریر ابوطاهر طرسوسی (یا طرطوسی) است و از همین روی کتاب را با عنوان ''دارابنامهٔ طرسوسی'' می‌شناسند.
 
[[طرسوسی|ابو طاهر [[محمد بن موسی]] طرسوسی]] از گزارندگان داستان در سده ششم هجری بود و چند داستان دیگر را هم تحریر کرده‌است. در لقب وی اختلاف است: عده‌ای اصلش را از [[طرطوس]] در سوریهٔ کنونی دانسته‌است و عده‌ای از [[طرسوس]] در آسیای کوچک. آنچه مسلم است این است که ابوطاهر به دسته‌ای از سنیان تعلق داشت که ایشان را [[فضائلیان]] می‌خواندند. این فضائلیان در برابر [[مناقبیان]] شیعی بودند. مناقبیان شیعی داستان‌های حماسی در احوال شخصیت‌های مذهبی شیعی می‌گفتند. برعکس، فضائلیان داستان‌های حماسی ایرانی می‌گزاردند و البته داستان‌هایی در تمجید دو خلیفهٔ نخست نیز می‌گفتند.
 
اصل داستان حماسی داراب به زمان [[ساسانی]] باز می‌گردد. سرانجام با تحریر ابوطاهر به شکل کنونی در آمده‌است. نفوذ عناصر سامی/اسلامی در بخش نخستِ کتاب، که در شرح احوال داراب است، سخت ناچیز است. بخش مربوط به اسکندر از نفوذ عناصر اسلامی، یونانی، و سریانی خالی نیست. با این حال تصویری که از اسکندر در این کتاب داده شده‌است با آنِ [[اسکندرنامه|اسکندرنامه‌ها]] متفاوت است. به این معنا که دست‌کم سایه‌ای از تیرگی شخصیت این جنگجوی مقدونی و بیزاری ایرانیان پیش از اسلام از وی در کتاب به چشم می‌خورد.