درون‌نام و برون‌نام: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
در [[زبانشناسی]]، '''نام خارجی''' به نامی گفته می‌شود که دیگران به یک قوم یا یک [[کشور]] یا یک [[زبان]] یا مفاهیم نظیر آن می‌دهند و '''نام داخلی''' به نامی گفته می‌شود که اهالی آن [[قوم]] یا نژاد برای توصیف همان مفهوم به کار می‌برند. به عنوان نمونه، واژهٔ «[[چین]]» نام خارجی آن کشور است که توسط فارسی‌زبانان به کار می‌رود. افرادی که اهل چین هستند و به چینی صحبت می‌کنند، به آن کشور «چین» نمی‌گویند بلکه آن را «جون‌گو» {{به چینی|中國}} می‌نامند. آخری نام داخلی چین محسوب می‌شود.
 
== اختلاف‌نظرها و پیچیدگی‌ها ==
در برخی موراد، نام‌های خارجی بار منفی دارند و استفاده از آنان در میان مردم آن قوم ناشایست تلقی می‌شود. به عنوان مثال، [[قوم رومانی]] ترجیح می‌دهند که با این نام مورد خطاب قرار بگیرند، نه با نام خارجی «کولی» (یا عبارت انگلیسی gypsy که در اصل به معنی «اهل مصر» است، و یا عبارت فرانسوی bohémien که در اصل به معنی «اهل [[بوهم]]» است).
 
همچنین در برخی موارد دولت یک کشور استفاده از یک نام خاص را به عنوان نام خارجی یک کشور الزامی می‌کند. به عنوان نمونه در سال [[۱۹۳۵ (میلادی)|۱۹۳۵]] [[رضا شاه]] از کشورهای خارجی خواست تا کشور ایران را با نام [[ایران]] خطاب قرار بدهند، و نه با نام پرشیا. در این زمان نام داخلی این کشور «ایران» بود.
 
{{زبان-خرد}}