در تمدن ایران پس از اسلام، سه کتاب در شمار مهم‌ترین کتب طبیِ پزشکان مسلمان آورده می‌شود: ''[[الحاوی]]'' از [[محمد زکریای رازی]]، ''[[کامل الصناعة الطبیه|کامل الصناعة الطبیه (طبّ مَلِکی)]]'' از [[مجوسی اهوازی]] و در نهایتْ ''قانون'' ابن سینا. از این میان، ''قانون'' ابن سینا ازحیث غنای مطالب و حُسن بیان بر دیگر آثار برتری دارد. [[نظامی عروضی]] در كتاب ''[[چهار مقاله]]'' گفته‌است که اگر [[بقراط]] و [[جالینوس]] زنده شوند روا بُوَد که پیشِ این کتاب سجده کنند. او به نقل از قدما روایت می‌کند که «طبیبی مجلد اول از ''قانون'' بدانسته‌باشد و سن او به اربعین [یعنی چهل سال] کشد، اهل اعتماد بُوَد».
==انگیزه ی نگارش==
کتاب «القانون فی الطب»، پس از تالیف، مورد توجه پزشکان و محققان بسیاری قرار گرفت که ترجمه، شرح و تحشیه‌های گوناگون، مؤید این مدعا است. ترجمه قانون به زبان‌های مختلف از جمله کارهایی است که پیرامون این اثر انجام شده است. در این میان چندین ترجمه به زبان فارسی به چشم می‌خورد؛ از جمله ترجمه‌هایی که اخیرا از این اثر صورت گرفته است، ترجمه فارسی به قلم آقای علیرضا مسعودی است. وی، در باره انگیزه اش پیرامون ترجمه قانون، چنین می‌نویسد: از ابتدای آشناییم با طب، به سراغ کتاب قانون شیخ الرئیس، ابو علی سینا رفتم و ترجمه موجود از آن را برای استفاده تهیه کردم، سپس به دلیل نارسا بودن برخی عبارات، بهتر دیدم که به متن عربی قانون مراجعه نمایم تا شاید از طریق زبان اصلی بهتر بتوانم با موضوع، ارتباط برقرار نموده و به نظریات طبی شیخ، واقف گردم و طبعا در پاره‌ای از موارد به تطبیق ترجمه موجود از قانون با متن عربی آن می‌پرداختم و در این بین به تفاوت‌های بسیاری در آن پی بردم؛ به طوری که در بسیاری از موارد برای درک و اطمینان بهتر به ناچار باید به متن عربی قانون مراجعه می‌کردم و ترجمه نمی‌توانست من را از متن اصلی بی نیاز کند و به تدریج با دقت بیشتر و با آشنایی با استاد محقق جناب آقای اسماعیل ناظم ، به اتفاق به اشتباهات اساسی و فاحش در برگرداندن متن عربی به فارسی برخورد نمودیم که استفاده درست از یک کتاب علمی و فنی را دچار تردید و آن را از درجه اعتماد و اعتبار ساقط می‌نمود؛ آن هم کتابی به اهمیت قانون که مرجع و منبع بی بدیل در علم طب شمرده می‌شود، لذا به این نکته توجه نمودیم که اگر بنا باشد طب سنتی از انزوا خارج گردد و از اضمحلال نجات یابد، باید کتاب‌های منبع و معتبر این علم را دریافت و در این زمینه از جمله کارهای لازم، تصحیح و تنقیح و ترجمه دقیق متون و منابع اصیل این علم می‌باشد. تصحیح و بازنویسی متون فارسی طب به سبب تغییرات و تفاوت‌هایی که در نوشتار و واژگان آن پدیدار گردیده است و در کنار آن ترجمه متون عربی ضروری می‌باشد.<ref>http://www.wikifeqh.ir/ترجمه_قانون_در_طب_(کتاب)</ref>
