'''محمدجلیل عندلیبی''' (زاده [[۱۳۳۰]] [[سنندج]]) آهنگساز و نوازنده سنتور اهل ایران است..
از جمله اساتید وی میتوان به [[حسن کامکار]] اشاره کرد. وی با خوانندگان بنام ایران مانند [[حمیرا]]، [[شهرام ناظری]] و [[علیرضا افتخاری]] همکاری داشته است.
== زندگینامه ==
در'''محمدجلیل محله‌یعندلیبی''' چهار(زاده باغ[[۱۳۳۳]] [[سنندج]]) متولدآهنگساز شد.و درنوازنده خانواده‌یسنتور اهل عرفانایران واست. موسیقی،وی ذوقدر ومحله‌ی استعدادچهار باباغ شنیدنسنندج نوایمتولد موسیقیشد؛ در خانواده ای پرورش یافت. که هم از طرف مادریمادری، یعنی داییش که خواننده‌ی رادیو بود به نام حکمت نوبری و هم از طرف پدری که مشوق ویپدری، ایرج عندلیبی که از خواننده‌های خوش صدا و مشهور رادیو و تلویزیون بودبود، کمک و راهنمایی شد. وبه همین جهت در ۱۲ سالگی به مدت ۳ سال خواننده فرهنگ و هنر سنندج به سرپرستی حسن کامگار بودگردید از ۱۵ سالگی نوازندگی سنتور را شروع نمود. وی قبل از رفتن به تهران و شروع تحصیلات آکادمیک، در دبیرستان هدایت ارکستری تشکیل داد که در جشن‌ها شرکت می‌کردند. در سال 1352 وارد دانشكده هنرهاي زيبای دانشگاه تهران شد و پیش اساتيد بنام همچون نور علي خان برومند، دكتر داريوش صفوت، احمد پژمان، عليرضا مشايخي، هرمز و شاهين فرهت – دكتر تقي مسعوديه و دكتر بركشلي آموزش یافت. عندلیبی به سال 1354 در دانشكده‌ي هنرهاي زيبا علاوه بر ساز تخصصي سنتور و ساز الزامي پيانو، ساز دوم فاگوت را زير نظر استاد پرژرف بلغاري فرا گرفت كه باعث گرديد عملاً به طور آكادميك موسيقي كلاسيك غربي را تجربه نمايد. در سال 1355 به دعوت دكتر داريوش صفوت وارد تنها مركز حرفه اي موسيقي سنتي يعني مركز حفظ و اشاعه‌ي موسيقي ايران گرديد و ضمن تدريس سنتور، گروه مشتاق يا مولانا را تشكيل داد. ضمناً گروه مولانا ادامه‌ي همان اركستر فوق برنامه دانشگاه تهران بود. وی با خوانندگان بنام ایران مانند [[حمیرا]]، [[شهرام ناظری]] و [[علیرضا افتخاری]] همکاری داشته است.
کنسرت‌های زیادی در سرتاسر دنیا با گروه مولانا به سرپرستی و آهنگسازی خویش اجرا نموده. و به معرفی و شناسایی موسیقی سنتی در تمام دنیا مبادرت ورزید. از سال ۱۳۵۷ ارکستر سنتی وزارت ارشاد را رهبری و آهنگسازی نموده است. وی دارای دو فرزند به نام های '''سالار''' و '''سانوا''' میاست.همسر باشد که خوشبختانه از بهترین‌های این رشته می باشند.همسرویوی، مینو افتاده نیز نوازنده سرشناس ویلن وکمانچه می باشداست.▼
در ۱۵ سالگی به دلیل بلوغ و اینکه دیگر صدای زیر چپ کوک را نداشت، شروع به نوازندگی سنتور نمود. قبل از رفتن تهران و تحصیلات آکادمیک در دبیرستان هدایت ارکستری را تشکیل داد که در جشن‌ها شرکت می‌کردند. سال ۱۳۵۲ وارد دانشگاه تهران دانشکده هنرهای زیبا شد. از اساتید به نام همچون نورعلی برومند، داریوش صفوت، احمد پژمان، علیرضا مشایخی، هرمز فرهت، شاهین فرهت، تقی مسعودیه و برکشلی میتوان اشاره نمود. سال ۱۳۵۴ در دانشکده‌ی هنرهای زیبا علاوه بر هر ساز تخصصی سنتور و ساز الزامی پیانو، ساز دوم فاگوت را زیر نظر مستر پرژرف بلغاری فرا گرفت. که باعث گردید عملاً به طور آکادمیک موسیقی کلاسیک غربی را تجربه نماید. ۱۳۵۵ به دعوت داریوش صفوت وارد تنها مرکز حرفه ای موسیقی سنتی یعنی مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی ایران گردید. ضمن تدریس سنتور گروه تازه تأسیس مشتاق یا مولانا را تشکیل داد ضمناً گروه مولانا ادامه‌ی همان ارکستر فوق برنامه دانشگاه تهران بود.
▲کنسرت‌های زیادی در سرتاسر دنیا با گروه مولانا به سرپرستی و آهنگسازی خویش اجرا نموده. و به معرفی و شناسایی موسیقی سنتی در تمام دنیا مبادرت ورزید. از سال ۱۳۵۷ ارکستر سنتی وزارت ارشاد را رهبری و آهنگسازی نموده است. وی دارای دو فرزند به نام های '''سالار''' و '''سانوا''' می باشد که خوشبختانه از بهترین‌های این رشته می باشند.همسروی مینو افتاده نوازنده سرشناس ویلن وکمانچه می باشد.
تاکنون حدود ۳۰ آلبوم به نام‌های شعر و عرفان، بی قرار، کیش مهر (شهرام ناظری) سروستان و بیاد یاران، مولانا با صدای زنده یاد رضوی سروستانی، شکوفه‌های جاویدان و گل افشان با صدای شاپور رحیمی ، قسم با صدای کامیا بهزاد، جاده ابریشم، غریبستان، امان از جدایی، خداحافظ و تازه به تازه و اخیراً آلبوم گرفتار برای علیرضا افتخاری را ساخته. آثار کردی و عرفای هی گل را در سال ۱۳۶۵ با صدای بهروز توکلی، و از دست عشق عزیز شاهرخی، دوری حسینی شریفی، صدای تازه با صدای سالار عندلیبی، و در زمینه موسیقی عرفانی کردستان با قدسیان ۱-۲-۳، پیام عزیزی و حسام لرنژاد و با قدسیان ۴ با صدای جمیل خالدی. تُنگ شکر با صدای احمد کامیار و آلبوم جدید وی در زمینه‌ی موسیقی اصیل که حاوی تجربیات جدید آهنگسازی به نام «صدای بی صدایی» با صدای خواننده‌ی جوان رسول شریفی که وارد بازار موسیقی گردید.وی برای [[حمیرا]] تعدادی اهنگ ساخت که در دو البوم به نام های عشق وعرفان و سرنوشت منتشر شد که مورد توجه اهالی موسیقی ومردم قرار گرفت.
در سال ۱۳۵۶ عندلیبی برای اولین بار ساز عرفانی دف را به مجموعه‌ی ارکستر ایرانی اضافه نموده. که خوشبختانه تلفیق آن با ارکستر ایرانی تحرک و سرزنده‌گی خاصی به موسیقی ایران داده است.▼
▲در سال ۱۳۵۶ برای اولین بار ساز عرفانی دف را به مجموعه‌ی ارکستر ایرانی اضافه نموده. که خوشبختانه تلفیق آن با ارکستر ایرانی تحرک و سرزنده‌گی خاصی به موسیقی ایران داده است.
در زمینه‌ی فرهنگی آثاری در زمینه‌ی آموزش سنتور و دف به نام‌های:
(از نوازندگی تا آهنگسازی)، کتاب آموزشی دف که بر اساس ذکر‌های خانقاه کردستان می‌باشد که برای اولین بار از دو حامل برای نت‌نویسی و همچنین کلید جدیدی مخصوص ساز دف استفاده نموده‌امنموده که به زودی انتشار می‌یابد.
ضمناً گردآوری و آوانویسی تمام آهنگ‌های تکایای کردستان را آماده نموده که مربوط به رساله‌ی پایانی دانشگاه هنرهای زیبای وی می‌باشداست.
