راهبرد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''راهبرد''' یا '''رزم آرايی'''<ref>«راهبرد» strategy در کنار «راهکنش» tactic پيشنهادهای نابهينه ای می باشند: ١) «راهبرد» در شنود و دريافت فارسی زبان بيشتر يک شيوه از «هدايت» يا «حرکت، جابجايی» را می رساند و کمتر انديشه ی برنامه ريزنده را. ٢) دستگاه واژه سازی آن دو پيشنهاد کارآمد نيست: «راهبردی» (يا راهبرديگ) صفت «راهبرد» از مصدر کوتاهيده برگرفته شده اما «راهکنشی» (راهکنشيگ) از اسم مصدر (گمان نمی رود که راهکردی = راهکرديگ را کسی دريابد)، که اين يک ناسازگاری ساختاری است. در راستای واژه سازی فراتر می بايد برشمرد که « راهبرد» کارکرد اسم معنايیِ strategy را نمی رساند، بلکه بيشتر يک تک الگوی استراتژيک (strategem, single strategy) را. ٣) پيشوند «راه» از جديت واژه سخت می کاهد، که چنانکه در مقاله آمده، از کارکردهای رزمی برگرفته شده بوده. | دو پيشنهاد کارآمدتر «رزم آرايی» strategy و «رزم اندازی» tactic می باشند، که حتی در فارسی دری ريشه دارند و واژه های نوآفريده نيستند. فراتر آنکه در معنی گزينه های بسيار نزديک تری به الگوهای فرنگی را می نمايند و نيز در دستگاه واژه سازی فارسی زاياتر و رساناتر هستند: در کنار «رزم آرايی» (اسم معنی) و «رزم اندازی» (اسم معنی) بسنجيد «رزم آراستيگ» (صفت)، «رزم انداختيگ» (صفت)؛ «رزم آراست» (strategem, single strategy)، «رزم انداخت» (single tactic).</ref> يا '''استراتژی''' مفهومی است که از عرصه نظامی نشأت گرفته و بعداً در سایر عرصه‌ها از جمله اقتصاد، تجارت و به ویژه عرصه سیاست و مملکت داری از کاربرد زیادی برخوردار شده است.