زبان هندکو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
عباس علی عباس (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
عباس علی عباس (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶:
برخی ترکیب ها: سرخور، درد بی دوا، درد دندان کندن به، شنیده کی بود مانند دیده، دل شکسته، جمال همنشین بر من اثر کرد، جوانامرگ(جوان مرگ)، آمدن به ارادت رفتن به اجازت، خر محض، نان جوین، سنگ و خشت، سگ اصحاب کهف، گربه کشتن روز اول به، زبانزد عالم، پیرزاد وغیره.
 
همچون دیگر مناطق، منطقه هندکوزبان شعرایی دارد که به فارسی هم شعر سروده اند. از جمله: استاد احمدعلی[[احمد سائین،علی سائین پشاوری ]]محمودالحسن کوکب، ملک ناصر علی خان، آقا سید جگر کاظمی، آقا سید رعنا شاه کاظمی، آخونزاده قمرعلی سرحدی، میرزا رضا حسین همدانی(همه مرحوم)، ناز سیتیّ و آخونزاده مختار علی نیّر.
 
جناب مختار علی نیّر از محققین و شعرای هندکو ملقب به بابای هندکو می نویسد: هرجا می رویم قدم به قدم نام ها و لغات و اصطلاحات فارسی پیش از ما حرکت می کنند و همین ما را مجبور کرده است که بالادستی فارسی را بپذیریم. از جمله نام هایی است که در جوار ما هستند و روزانه به کار می بریم و بر گرد آن ها می گردیم. مثلاً: محله، کوچه، چاه، شاهراه، کوچه بسته، کوچه بندی، محلّه دار، رسالدار[مقامی در ارتش صفویان یا افشاریه بوده است مثل سرتیپ]، بازار نالبندی[نعلبندی]، دروازه، محله مروی ها، محله خدادادوغیره.