دیوید اپستون {{به انگلیسی|ِDavid Epston}} (زاده 30۳۰ آگوستاوت 1944۱۹۴۴) درمانگر اهل نیوزیلند و مدیر مرکز خانواده درمانی در [[آکلند]] و [[استاد مدعو]] در [[دانشگاه جان اف. کندی]] میباشدمیباشد. اپستون به همراه دوست و همکار قدیمی خود [[مایکل وایت]] به عنوان بنیان گذاران [[قصه درمانی]] شناخته می شوندمی‌شوند.
== زندگی اولیه و تحصیلات ==
دیوید اپستون در سال 1944۱۹۴۴ در [[پیتربورو، انتاریو]]، [[کانادا]] متولد و بزرگ شد. از تحصیلات خود را در [[دانشگاه بریتیش کلمبیا]] آغاز کرد، اما در سال 1963۱۹۶۳ هنگانی که 19۱۹ سال داشت کانادا را ترک کرد و در سال 1964۱۹۶۴ وارد نیوزیلند شد. او مدرک لیسانس خود را در رشته یرشتهٔ [[جامعه شناسیجامعه‌شناسی]] و [[انسان شناسیانسان‌شناسی]] در سال 1969۱۹۶۹ در دانشگاه آکلند دریافت کرد.
== حرفه در خانواده درمانی ==
اپستون به عنوان مددکار اجتماعی ارشد شروع به کار در بیمارستان آوکلند کرد. از سال 1981۱۹۸۱ تا 1987۱۹۸۷ به عنوان مشاور خانواده درمانگر در مرکز لسلی، که توسط مرکز خدمات پشتیبانی پروتستان در آوکلند اداره می شدمی‌شد مشغول به کار بود. او از سال 1987۱۹۸۷ تاکنون مدیر مرکز خانواده درمانی در آوکلند بوده است.
در اواخر دهه 1970۱۹۷۰ همکاری اپستون و [[مایکل وایت]] منجر به شکوفایی خانواده درمانی در [[استرالیا]] و نیوزیلند شد. آنها در طول دهه 1980۱۹۸۰ ایده هایایده‌های خود را توسعه دادند و در نهایت در سال 1990۱۹۹۰ کتاب [[راه حل هایحل‌های روایتی برای پایان یافتن درمان]]، اولین متن مهم در حوزه ایحوزه‌ای که قصه درمانی نامیده شد را منتشر کردند.<ref>{{یادکرد-ویکی
