مک‌دانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت: تفاوت میان نسخه‌ها

=== مدل ئی و اف: سوپر هورنت ===

{{اصلی|بوئینگ اف/ای-۱۸ سوپر هورنت}}

 

 

== غلافهای جستجوگر هورنت ==

در مدل اف/ای-۱۸ سی که مجهز به تجهیزات عملیات در شب شده‌است، یک غلاف مخصوص نصب می‌شود. این غلاف، ساخت [[کمپانی هیوز]] است و با کد AN/AAR-۵۰ شناخته می‌شود. این غلاف شناسایی، اهداف زمینی را از روی حرارت‌شان (نظیر شلیک گلوله یا گرم بودن موتور ادوات زمینی) تشخیص می‌دهد.

 

 

وسیلهٔ دیگر، دوربینی قوی جهت دید و شناسایی اهداف زمینی در شب است. این وسیله به نام GEC Cat's Eyes شناخته می‌شود. تعداد ۴۸ فروند جنگندهٔ اف/ای-۱۸ دی (نوع دو نفره) به مدل آرسی ([[هواپیمای شناسایی]])<ref>RC مخفف reconnaissance</ref> تغییر یافته‌اند. به همین منظور، به جای توپ مسلسل استاندارد اف۱۸ که [[ام۶۱ والکان]] نام دارد، یک جایگاه شناسایی از نوع الکترواپتیکالی نصب می‌شود. این جایگاه ویژه، دارای یک برجستگی است که در واقع یک دوربین بسیار قوی چشمی با دو غلطک متحرک (جهت حرکت دادن لنز به اطراف) می‌باشد. ضمنن تمام مشاهدات، بر روی یک نوار ویدئو ضبط می‌شوند.

نیروی دریایی ایالات متحده به تاریخ ۱۸ می۱۹۹۸ اعلام کرد که [[اسکادران]]های اف/ای-۱۸ خود را از ساحل شرقی به پایگاه نیروی دریایی در ساحل ویرجینیا (Oceana) و [[پایگاه نیروی هوایی، دریایی بیوفورت]] (شهری در ساحل کارولینای جنوبی) منتقل می‌کند. به همین دلیل ۹ اسکادران عملیاتی، شامل ۱۵۶ فروند هواپیما به Oceana انتقال یافتند و ۲ اسکادران دیگر شامل ۲۴ فروند هواپیما نیز به بیوفورت منتقل شدند. اولین اسکادران در پائیز ۱۹۹۸ منتقل شد و در کل انتقال ۱۱ اسکادران عملیاتی تا پایان اکتبر ۱۹۹۹ تکمیل گشت.

 

علاوه بر اینها، نقص دیگری نیز در طراحی این جنگنده وجود داشت و آن نداشتن برد پروازی کافی بود که باعث می‌شد گاهی در هنگام انجام ماموریت دچار کمبود سوخت برای حمله به همه اهداف خود شده و با مهمات مصرف نشده به ناو هواپیمابر باز می‌گشت.

 

 

;'''تاریخچه اولین پرواز'''

* اف-۱۸ ای به تاریخ ۱۸ نوامبر ۱۹۷۸

* اف-۱۸ سی به تاریخ ۳ سپتامبر ۱۹۸۶

* اف-۱۸دی و بی = دو نفر (یک خلبان و یک افسر تسلیحات)

 

 

;'''ابعاد'''

* طول: ۱۷٫۰۷ متر

* فاصلهٔ دو سر بالها: ۱۱٫۴۳ متر

* ارتفاع: ۴٫۶۶ متر

 

;'''وزن'''

* وزن خالی: ۱۰٫۴۵۵ کیلوگرم

* وزن عادی برای برخاستن: ۱۶٫۶۵۰ کیلوگرم (جهت ماموریت نبرد هوایی)

 

;'''حجم مخازن سوخت'''

* مخزن داخلی: ۴٫۹۲۵ کیلوگرم

* مخزن خارجی اضافی: ۳٫۰۵۵ کیلوگرم

 

;'''پیشرانه'''

* دو [[موتور توربوفن]] ساخت [[جنرال الکتریک]] از نوع اف-۴۰۴-۴۰۰ با قابلیت [[پس‌سوز]]

* قدرت هر موتور: ۱۱ هزار پاوند نیرو (۴۹٫۸ کیلونیوتن) در حالت خشک - ۱۷۷۵۰ پاوند نیرو (۷۹٫۲ کیلونیوتن) با پس‌سوز

 

;'''عملکرد'''

* حداکثر سرعت: ۱۹۱۵ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۱۲۱۹۰ متری = ۱٫۸ [[ماخ]]

* نرخ اوج‌گیری: ۱۳۷۱۵ متر بر دقیقه

 

;'''برد پروازی'''

* در حالت شکاری: ۱۴۸۰ کیلومتر (رفت و برگشت)

* در حالت تهاجمی: ۲۱۳۰ کیلومتر (رفت و برگشت)

 

;'''تسلیحات'''

* توپ مسلسل ۲۰ میلی‌متری [[ام۶۱ والکان]] با ۵۷۰ تیر فشنگ

* ۷ جایگاه حمل بار در زیر بدنه و بالها و دو جایگاه در نوک بالها

 

;'''تسلیحات هوا به هوا'''

* موشک میان‌برد [[ایم-۷ اسپارو]]

* موشک کوتاه‌برد حرارت‌یاب [[ایم-۹ سایدوایندر]]

* [[ای‌جی‌ام-۱۲۳ اسکیپر]]

* [[ای‌جی‌ام-۱۵۴]]

 

;'''بمب'''

 

;'''جنگ‌افزارهای دیگر'''

* غلافهای [[جنگ الکترونیکی|اغتشاش‌گر الکترونیکی]]

* غلافهای [[راکت|راکت‌انداز]] (راکت‌های هوابه‌سطح ۷۰ میلی‌متری [[هیدرا ۷۰]] و ۱۲۷ م‌م [[زونی (راکت)|زونی]])

 

[[رده:جت‌های دوموتوره]]

[[رده:جنگنده‌های جنگ سرد]]

[[رده:هواگردهای تهاجمی]]

[[رده:هواگردهای مک‌دانل-داگلاس]]

[[رده:هواگردهای ناوپایه]]